سرانجام پس از ۳ روز پیگیری ها و دوندگی های نفس گیر خانواده های زندانیان عقیدتی – سیاسی اهل سنت در زندان وکیل آباد مشهد، عوامل و مأموران زندان، خبر اعدام سه زندانی را به خانواده هایشان دادند.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، سحرگاه روز پنجشنبه ۱۱ دیماه ۹۹، سه زندانی عقیدتی سیاسی به نام های حمید راست بالا، کجیر سعادت جهانی و محمدعلی آرایش در زندان وکیل آباد مشهد اعدام شدند.
به گفته یک منبع مطلع، این سه زندانی شب قبل از اعدام حوالی ساعت ۹ و نیم شب توسط حفاظت زندان برای کاری فراخوانده شدند. مأموران برای اینکه سایر زندانیان دست به شورش نزنند، به این سه زندانی گفته بودند با شما کار داریم و میخواهیم با شما صحبت کنیم. آنها برای عادی جلوه دادن شرایط، ۳ زندانی دیگر را نیز با خود برده بودند اما در میانه راه، به سه زندانی دیگر گفته بودند «شما الان برگردید بعدا صدایتان می‌کنیم».
سپس حمید راست بالا و کجیر سعادت جهانی و محمد علی آرایش را به سوییتهای انفرادی قبل از اعدام منتقل کردند.
زندانیان و هم بندی های این سه اعدامی گفته اند: « صبح روز بعد هر چه منتظر شدیم حمید برای هواخوری نیامد. پرسیدیم حمید کجاست؟ گفتند امروز صبح اعدامش کردند».
حمید راست بالا پیش از اعدام به هم بندی های خودش سلام رسانده و خطاب به آنان گفته است:
«ناراحت نباشید این راه حق است».
این اعدام شتابزده در شرایطی صورت گرفت که حتی آخرین ملاقات به خانواده های زندانیان داده نشده و آنها مدت سه روز در سرگردانی و بی خبری بدنبال وضعیت عزیزانشان بودند، همچنین وکیل زندانیان نیز از این اعدام کاملا بی اطلاع بوده است.
این زندانیان اخیرا درخواست اعاده دادرسی کرده بودند.
درباره این زندانیان:
حمید راست بالا فرزند جلال، اهل گلستان، ۳۶ ساله، متاهل و دارای دو فرزند است. محکوم به اعدام بابت بغی از طریق«عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران»
کجیر سعادت جهانی فرزند علی اهل استان گلستان است. محکوم به اعدام بابت بغی از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران»
محمدعلی آرایش فرزند بعیدالله اهل استان گلستان است. محکوم به اعدام بابت بغی از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران»
این زندانیان در سال ۱۳۹۴ توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت و به مدت ۱۰ الی ۱۲ ماه در سلول انفرادی در اداره اطلاعات مشهد نگهداری شده اند. آنها از حدود ۴ سال پیش در زندان وکیل آباد مشهد در بازداشت بسر می برند.
این سه زندانی عقیدتی – سیاسی از بابت اتهاماتی هموچون «بغی از طریق عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران» به اعدام محکوم شد. اتهام عضویت در گروه فرقان در حالی است که این گروه از سال ۷۱ تا ۷۶ در ایران فعالیت داشته در حالیکه حمید و هم پرونده ای هایش در این سال ۱۰ الی ۱۲ ساله بوده اند و بنابراین این اتهام نمی تواند پا در واقعیت داشته باشد و آنها بارها و بارها این اتهام را رد کرده اند.
حکم اعدام این زندانیان در سال ۹۸ صادر شده بود اما خانواده‌های آنها تا خرداد سال ۹۹ از این حکم بی اطلاع بودند و پس از آن نیز با وعده «رسیدگی منصفانه به پرونده» سکوت کردند. در مرداد۹۹ پس از گذشت یکسال از صدور حکم و به دلیل اینکه هیچ تغییری در حکم صورت نگرفته و هیچ «انصافی» نیز در کار نیست، خانواده ها تصمیم گرفتند با اطلاع رسانی روند این پرونده غیرمنصفانه را تغییر بدهند.
بازپرس اول پرونده وی «قاضی حسن حیدری» و بازپرس دوم آن «قاضی بازرگانی منش» بوده است. حسن حیدری بازپرس اول این پرونده شخصا اقدام به شکنجه و شلاق زدن این زندانیان و تهدید آنان می‌کرده است.
خانواده حمید راست بالا، تا ۵ماه پس از بازداشت از وضعیت او اطلاعی نداشتند. وی پس از چند ماه شکنجه و حبس در سلول انفرادی، به بند۶-۱ زندان وکیل آباد منتقل شد. این زندانی پس از انتقال به بند عمومی نیز با محدودیت و آزار و اذیت توسط مأموران اجیر شده، در تماس با خانواده خود روبرو بود.
شایان ذکر است کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام بارها نسبت به شرایط و خطر اعدام زندانیان اهل سنت در زندان وکیل آباد مشهد هشدار داده و از جمله نوشته بود:
«زندانیان اهل سنت در زندان وکیل آباد مشهد در شرایط بسیار بد از لحاظ بهداشتی و امنیتی بسر می‌برند و تحت شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی وادار به اعترافات اجباری و دروغ شده اند، این زندانیان برپایه همین اعترافات به اعدام محکوم شده و جانشان در خطر است.
این زندانیان همچنین در معرض شکنجه های شدید قرار گرفتند تا زیر شکنجه مجبور به اعتراف شوند. اعتراف به کارهایی که مطلقا انجام نداده اند. در سلول های انفرادی اطلاعات، وحشیانه ترین شکنجه‌ها بر روی این متهمان به اجرا در آمده است.
از جمله شکنجه هایی که در سلولهای انفرادی بر روی زندانیان در زندان وکیل آباد مشهد اعمال می‌شود، ضرب و شتم، زدن شوکر برقی به نقاط حساس بدن زندانی و کابل به کف پاهای زندانی است. همچنین با زدن اسپری فلفل به آلت تناسلی و مقعد، زندانیان را شکنجه کرده‌اند.
بازجویان اطلاعات برخی از زندانیان را تهدید می‌کنند در صورتی که مطابق خواست آنان، اعتراف نکنند، خانواده زندانی را ترور کرده و یا مورد تجاوز قرار می‌دهند. این زندانیان اغلب اوقات مجبور بودند برای حفاظت از خانواده‌های خویش، به اعترافات دروغین که خواسته عوامل اطلاعات و بازجویان بوده تن بدهند. از جمله این که به دروغ خود را عضو گروهی جا زده و یا به دروغ مسئولیت انجام کار خلافی را بپذیرند. در طی بازجویی مزدوران با دوربینی که در مقابل زندانی می‌گذاشتند از اعترافات اجباری فیلم می‌گرفتند…»
کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام یک بار دیگر نسبت به سلامتی و خطر امنیت جانی برای این زندانیان هشدار داده و از همه ارگانهای حقوق بشری می‌خواهد برای جلوگیری از اعدام این زندانیان و آزادی بدون قیدوشرط آنها اقدام فوری به عمل بیاورند.
گزارش کاملی از وضعیت این زندانیان را اینجا بخوانید
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر