بی خبری از وضعیت زندانی سیاسی ارژنگ داوودی و پنهان سازی موقعیت وی همچنان ادامه دارد. اخبار جابجایی ارژنگ داوودی جزو اخبار محرمانه به حساب می آید و تمام تلاش دستگاه قضاییه بر این است که موقعیت ارژنگ داوودی پنهان بماند.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۸فروردین ۱۴۰۰، زندانی سیاسی ارژنگ داوودی ۶۸ ساله، فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک و مدیریت صنعتی از دانشگاه تگزاس، از سال ۱۳۸۲ به مدت ۱۸سال، بدون یک روز مرخصی در زندان های مختلف دیکتاتوری خامنه‌ای از جمله زندان اوین، بازداشتگاه اهواز، بندرعباس، رجایی شهر، زابل و زاهدان در سخت ترین شرایط محبوس است.
این زندانی سیاسی را به عمد، مستمرا بین زندانهای مختلف جابجا می کنند تا ردی و خبری از وی به بیرون از زندانها درز پیدا نکند.
ارژنگ داوودی به بیماری های مختلف از جمله دیابت مبتلا است و بر اثر شکنجه های زیاد، بخشی از شنوایی و بینایی خود را از دست داده است.
وی همچنین بر اثر ضرباتی که شکنجه گران به وی وارد کرده اند دچار شکستگی قسمت بالای پای راست و ساق پای چپ و ضایعه در قسمت مهره کمر شده است که هر گونه حرکت را برایش دشوار کرده است.
ارژنگ داوودی پس از اینکه در سال ۹۷ پیامی خطاب به مردم ایران در حمایت از تظاهرات سراسری مردم ایران فرستاد، به زندان زاهدان تبعید شد و از آن به بعد بین زندان های استان سیستان و بلوچستان و همچنین هرمزگان جابجا می‌شود.
این زندانی سیاسی را همواره در سلولهای انفرادی بدون ارتباط با سایر زندانیان و تنها، بدون دسترسی به امکانات اولیه زیستی و همچنین رسیدگی های پزشکی و درمانی نگهداری می کنند.
بنا به گزارش یک منبع مطلع در شهریورماه ۹۹، وی در یک سلول تنگ و نمناک بدون هیچ روزنه ای به بیرون در زندان بندرعباس نگهداری می‌شد.
این منبع می افزاید: «زندانبان ها از ارژنگ به شدت میترسند چرا که هر بار با مواجهه با ارژنگ آنها را به باد ناسزا و تهمت میگیرد و شکنجه ها و جنایاتشان در زندان را افشا می کند».
تمام تلاش عوامل و مأموران زندان بر این است که اجازه ندهند ارتباط ارژنگ با بیرون از زندان برقرار شود و به همین دلیل وی را جدا از سایر زندانیان دیگر نگه میدارند.
اخبار جابجایی ارژنگ جزو اخبار محرمانه به حساب می آید و تمام تلاش دستگاه قضاییه بر این است که موقعیت ارژنگ داوودی پنهان بماند.
آقای ارژنگ داوودی در ۱۶ سال گذشته، به زندانهای مختلفی همچون زندان اوین، بازداشتگاه اهواز، زندان بندرعباس، زندان رجایی شهر، زندان زابل و زندان زاهدان تبعید شد. در سال ۸۶ خانه و خودرو شخصی وی توسط ماموران حکومتی توقیف و مصادره شد. او در دوران زندان بارها با پیامهای خود به نقض حقوق بشر در زندانهای دیکتاتوری ولایت فقیه اعتراض کرد.
این زندانی سیاسی قدیمی و مقاوم در دی ماه ۹۷ پس از اطلاع از تظاهرات سراسری مردم ایران در حمایت از آنان چنین پیام داد:
«همه تان را دوست دارم. همه تان را می بوسم و برای ساختن یک ایران آزاد، یک ایران آباد، یک ایران دمکرات، یک ایران سرشار از عشق و داد و یک ایران مملو از زندگی روی همه تان حساب می کنم»
کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام نسبت به جان ارژنگ داوودی هشدار میدهد، بازجویان وزارت اطلاعات در صدد حذف فیزیکی این زندانی سیاسی قدیمی هستند. ما از همه ارگانهای حقوق بشری و وجدانهای بیدار میخواهیم که صدای او باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر