انواع شکنجه ها - اسامی ۶۶ تن از زندانیان - افشای مسئولان و شکنجه گران زندان
آنچه میخوانید یک گزارش جامع اما تکاندهنده و هولناک از زندان شیبان اهواز است که توسط کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام، از طریق مصاحبه و دریافت گزارشهای تنی چند از زندانیانی که سالها در این زندان، دوران حبس خود را گذرانده‌اند، تهیه شده است.
روشن است که این گزارش دربرگیرنده همه آنچه که در این زندان علیه زندانیان اعمال می شود، نیست. چرا که بسیاری از زوایای درون این زندان، شکنجه‌ها و صحنه های ضدانسانی اعدام زندانیان، قابل دیدن نیست و بسیاری شاهدان یا خودشان اعدام شده اند و یا از بیان آنچه دیده اند شرم میکنند و حاضر به تکرار آن صحنه ها حتی در ذهن و زبان خود نیستند. بنابراین همکاران ما تلاش کرده اند تا آنچه را که بدست آمده در اختیار سایر فعالان حقوق بشری و زندانیان و همچنین وجدانهای بیدار قرار دهند. با آرزوی اینکه این گزارش به همت سایر زندانیان و شاهدان به مرور تکمیل شود.
موقعیت زندان
زندان شیبان (مجتمع حرفه‌آموزی اهواز) در کیلومتر ۱۲ جاده اهواز مسجد سلیمان (پس از شهر شیبان) واقع شده است.
مساحت این زندان تقریبا ۵ هکتار میباشد. در این زندان ۱۰ بند وجود دارد. علاوه بر این بهداری، کارگاه، بخش اداری و فروشگاه مرکزی در این مجموعه قرار دارند.
دیواری دورتادور زندان کشیده شده است که ارتفاع آن ۶متر میباشد. این دیوارها تقریبا ۳۰متر با ساختمان های داخل زندان فاصله دارند.
ظرفیت این زندان حدود ۳۲۰۰ نفر است. اما بیشتر اوقات آمار زندانیان محبوس در این زندان بیشتر از ظرفیت آن است و گاه تا ۴۵۰۰ نفر هم افزایش پیدا می‌کند.
در این زندان از بهداشت، آب گرم و حداقلهای امکانات، خبری نیست و زندانیان در سخت ترین شرایط دوران حبس خود را می گذرانند.
طبقه بالای قرنطینه، انفرادی است. ولی سلول انفرادی که در بند ۱ است در قسمت جلوی خوابگاه سربازها قرار دارد.
در محل درب ورودی و قسمت درب افسر خارجه فقط کارمندها هستند و اگر زندانی به این قسمت برود تا حد مرگ شکنجه میشود.
بندهای زندان
بند ۱: انفرادی
بند ۲: قرنطینه
بند ۳: متادون و هپاتیتی
بند ۴:مخصوص زندانیان جرائم محاربه و سرقت مسلحانه
بند ۵: زندانیان سیاسی
بند ۶:زندانیان عادی
بند ۷: زندانیان عادی
بند ۸: زندانیان سیاسی – عقیدتی
بند ۹: زندانیان جرائم اجتماعی
بند۱۰: زندانیان جرائم اجتماعی
بندهای ۶ و ۷ بیشترین آمار زندانیان را دارد.
بند زندانیان سیاسی و محدودیت های آنان
در زندان شيبان دو بند برای زندانیان سياسي عقيدتي وجود دارد. بند شماره ۵ و شماره ۸. این دو بند هیچگونه امکانات رفاهی و بهداشتی ندارد.
هر بند دارای ۸ اتاق ۴*۵ میباشد و آمار هر اتاق بین ۲۰ الی ۲۸ نفر میباشد.
مسئولیت بندهای سیاسی معمولا زیر نظر حفاظت زندان است که مستقیما با اطلاعات در ارتباط است.
هیچ گونه کتابی وارد زندان نمیشود. هرگونه درخواست زندانی سیاسی بایستی از هزارتوی سپاه و اطلاعات رد شود. در زندان امکان تلفن امتیاز برای زندانی سیاسی میباشد.
در زندان شیبان آزار و اذیت زندانیان سیاسی-عقیدتی با فشارهای روحی روانی تا جسمی همراه است. قطع تلفن زندانی یکی دیگر از فشارهایی است که بر زندانیان سیاسی اعمال میشود. همچنین فشار به خانواده زندانی تا زندانی مجبور شود تن به خواست های زندان بدهد.
ملاقات
قبلا روزهای چهارشنبه ملاقات بود. ملاقات همیشه در کابین بود. ملاقات حضوری اکیدآ ممنوع است. ملاقاتهای حضوری فقط برای زیر فشار گذاشتن زندانیان است. بعنوان مثال مطالبات قانونی زیادی زندانیان دارند که زندان تامین نمی کند و زندانیها مجبور می شوند دست به اعتصاب بزنند. برای اینکه زندانی تحت فشار باشد و مطالبه ای نداشته باشد از طریق ملاقات او را زیر فشار می گذارند.
از طریق ملاقاتهای خصوصی زندانیانی که متاهل هستند را تحت فشار می گذارند. در زندان حتی تلفن را امتیاز محسوب می کنند.
تماس زندانیان
زمان تماس تلفنی در زندان تقسیم شده و به هر نفر کمتر از ۷ دقیقه زمان بیشتر میرسد. ۲ یا ۳ باجه تماس تلفنی دارد. برای دو بند ۵ و ۸ که ظرفیتشان پر شده است. بخصوص بند ۵ که کوچک است و ۶ اتاق دارد. شماره های تماس در کارتها وارد شده است و بیشتر نمیشود ارتباط گرفت. علت اینکه تماس ها را محدود کرده اند اینست که از درز اخبار به بیرون جلوگیری کنند.
اعدام
دستگاه اعدام از کارون به سپیدار منتقل شده است. زندانیان با جرائم عادی را برای اعدام به زندان سپیدار و زندانیان سیاسی را برای اعدام به اداره اطلاعات میبرند. اداره اطلاعات نزدیک چهارشیر جنب بیمارستان ابوذر واقع شده که تقریبا تمام این منطقه متعلق به سپاه یا اطلاعات است.
وضعیت کرونا
در زمان اوج انتشار و همه گیری ویروس کرونا در زندان، هیچگونه امکانات بهداشتی در اختیار زندانیان قرار نداشت. بیشتر زندانیان کرونا گرفتند. وضعیت بد تغذیه و عدم وجود امکانات بهداشتی بر مشکلات زندانیان در زمان کرونا اضافه نموده است.
وضعیت زندانیان جرائم اجتماعی
زندانی عادی تقریبا برای زندان بعنوان یک برده به حساب می آید و زندانی نوجوان و زندانی ۲۰ ساله، توسط زندانی های پولدار و خلافکار و با آگاهی اداره زندان، خرید و فروش میشود.
بعضی از جوانها وقتی با حبس های سنگین وارد زندان میشوند، به سفارش آگاهی اداره زندان و توسط اداره زندان به آن ها تجاوز میشود. زندانیان عادی را در صورتی که اعتراض یا مطالبه گری کنند، به انفرادی میفرستند و آنجا به زندانی تجاوز می کنند تا او را ساکت کنند.
با ورود به زندان، چه جوان و چه بزرگسال به اجبار به آنها سهمیه متادون با پرداخت مبلغی پول داده می شود. این کار برای آن است که زندانی تحت کنترل باشه درست میکنند، بعضیها زیر بار نمیرند. مسئول بهداشت زندان، اول صبح متادون و کاندوم توزیع می کند.
بعضی از زندانی ها که پول تهیه متادون را ندارند، از دهان دوستانشان به دهنشان میدهند.
حوالی سال ۹۵ هیأتی از طرف سپاه به زندان آمد و با زندانیانی که حبس های سنگین داشتند جلسه‌ای گذاشت. در این جلسه به زندانیان گفته شد هر کس که میخواهد آزاد شود باید به سوریه برود و آنجا بجنگد.
شکنجه در زندان
در زندان مرکزی شیبان یکی از شیوه های تنبیه اینست که در حیاط زندان با لوله سبز به جان زندانی می افتند تا تمام زندانی ها او را ببینند.
دست زندانی را با دستبند به یک فنس دیواری سیمی که جنب اتاق مدیر داخلی قرار دارد می بندند تا نتواند برای ساعت ها بنشیند. حتی در زمستان هم برای یکی دو روز زندانی را به این شکل می بندند.
در اداره اطلاعات درون اتاق تحقیق یک حلقه آهنی روی زمین قرار دارد. این حلقه را به انگشت زندانی با سیم می پیچند و سپس از شوکر استفاده می کنند.
زندانی از صبح تا شب در استرس است که مورد تجاوز قرار نگیرد.
شکر را با آب گرم مخلوط می کنند و یا با روغن داغ، روی سر زندانی میریزند. تقریبا در بند های ۶ و ۷ و ۹، پر است از زندانیانی است که سوخته اند.
شکنجه گران روح زندانیان را می کشند قبل از اینکه جسمشان را بکشند.
در سال ۹۴ و ۹۵، بندی به نام بند۵ وجود داشت این بند دو طبقه داشت که تعداد زندانیان محبوس در آن، بیشتر از ۱۰۰۰ نفر بود. این بند پر بود از زندانیانی که ایدز گرفته بودند. در این بند همجنس بازی تقریبا علنی بود. زندانیانی که به هپاتیت ایدز مبتلا بودند تیغ بدست بودند و برای یک سیگار تهدید میکردند که اگر سیگار بهشان نرسد خودشان و طرف مقابلشان را میزنند.
به زندانیان سیاسی نمیتوانند دست بزنند و تعدادی از آنها را از بند سیاسی به بند ۵ میفرستادند و زندانیان عادی را اجیر می کردند که با کثیف ترین کلمات به آنها حمله کنند.
در حال حاضر برای اذیت و آزار، زندانیان سیاسی را به بندهای دیگر مثل بند ۶ و ۷ و ۹ که مخصوص زندانیان عادی است میفرستند که هر لحظه ممکن است در درگیری های احتمالی بین زندانیان آسیب ببینند و یا کشته شوند.
همان شیوه که در زندان کارون انجام می شد الان در بند ۳ زندان شیبان نیز هست. در حال حاضر زندانیان مبتلا به هپاتیت و همچنین آنهایی که متادون مصرف می کنند، در بند ۳ و ۴ که کنار بند ۵ قرار دارد محبوس هستند.
بعد از سال ۹۵ اعدام ها که تا قبلش در زندان کارون بود، بعد از جمع شدن زندان کارون به زندان سپیدار منتقل شد.
بند ۴ مخصوص زندانی های جرائم محاربه و سرقت مسلحانه شده است.
ناظم بریهی و سیدانور موسوی زندانیان سیاسی ای هستند که برای تنبیه به بند های ۳ و ۴ برده شده اند و هم اکنون در این بندها هستند.
ناظم بریهی، سال ۸۴ در سن ۲۳ سالگی به اعدام محکوم شد و با یک درجه تخفیف حکمش به حبس ابد تغییر یافت. ناظم بریهی طلبه حوزه و شاعر و فعال بود که در سال ۸۴ دستگیر شد.
محمدعلی سواری و جعفر سواری از نخبه های مردم عرب و معلم بودند که اعدام شدند. حکم برادرشان حمزه سواری با یک درجه تخفیف به حبس ابد تغییر کرد.
در بند ۳ اول صبح، نفر بهداری زندان، بین زندانیان متادون و کاندوم توزیع می کند. در زندان تقریبا روزی یک الی چند نفر بر اثر سل میمیرند.
اسامی شماری از زندانیان سیاسی در زندان شیبان اهواز
در بند ۵ زندان شیبان اهواز دستکم ۱۵۰ زندانی سیاسی محبوس هستند. اسامی تعدادی از این زندانیان به شرح زیر است:
۱.محمدعلي عموري – حبس ابد
۲.سيدجبار البوشوكه – حبس ابد
۳.عبدالزهرا هلیچی – حبس ابد
۴.عبدالامام زایرای – حبس ابد
۵.یحیی ناصری – حبس ابد
۶.ناظم بریهی – حبس ابد
۷.رحیم عفراوی – ۲۵ سال حکم دارد و الان در ۲۱ سالگی حبس است.
۸.علی منبوهی – ۲۵ سال حبس
۹.عبدالرزاق عبیداوی – ۱۰ سال حبس
۱۰جلیل نعامی – ۲۰سال حبس
۱۱.جاسم ساعدی – ۲۰ سال حبس
۱۲.خالد عبیداوی – ۲۰ سال حبس
۱۳.حسن عبیات فرزند جلاو – اعدام ( در حال حاضر در زندان سپیدار)
۱۴.علی ظاهری سواری – ۱۵ سال
۱۵.امین ظاهری سواری – در حال حاضر در بازداشت بدون تکلیف، ۲ سال در بازداشت به خاطر فعالیت برادرش در خارج از کشور. سابقا هم خواهرش امینه و پدرش حطاب بازداشت بودند. متولد ایذه است. ۷سال حکم دارد ولی مرخصی دارد که احتمالا مرخصی نرفته باشد.
۱۶.داریوش بندری – در جریان اعتراضات سراسری ۹۶ دستگیر شد .
۱۷.مهدی خانی پور (حلفی) – ۱۷سال و نیم
۱۸.جابر صخراوی – ۱۵ سال
۱۹.مصطفی حزباوی – ۱۵سال / اتهامش تغییر مذهب است. از خانواده نفراتی است که عملیات رژه اهواز را انجام دادند.
۲۰.حبیب منصوری ۶۰ ساله – ۱۵ سال / اتهام وی این است که پدر یکی از نفرات عملیات رژه در اهواز بوده است.
۲۱.گاطع منصوری ۶۰ ساله – ۱۵ سال / اتهام وی این است که پدر یکی از نفرات عملیات رژه در اهواز بوده است.
۲۲.سعید سیاحی ( زابی) ۲۰ ساله – ۱۵سال / دایی یکی از شرکت کنندگان در عملیات رژه اهواز است.
۲۳.حسین منصوری ۲۰ ساله – ۱۵ سال / پسر خاله یکی از نفرات عملیات رژه در اهواز است.
۲۴.عبدالله محمدی (سواری) – ۲سال بلاتکلیف / اتهام عقیدتی
۲۵.رضا مقدم – ۶ سال / اتهام عقیدتی
۲۶.رضا عبیداوی- ۲ سال / بلاتکلیف
۲۷.سیدانور موسوی – ۱۰ سال / در حال گذران محکومیت
۲۸.احمد صلواتی ( خسرجی) – ۱۶ سال
۲۹.مصطفی هلامی – ۱۵ سال
۳۰.علی منصوری، فرزند عباس اهل ملاشیه
۳۱.فواد آلبوفتیله نژاد
۳۲.حسن سواری، فرزند هاشم- ۱۵ سال
۳۳.رسول چلداوی، فرزند جبار- ۶ سال
۳۴.رحمان عساکره ( معلم)
۳۵.رضا ثعلبی – ۲سال، بلاتکلیف
۳۶.حسن فریسات – ۲ سال، بلاتکلیف
۳۷.علی سواری، فرزند حسن – ۲ سال، بلاتکلیف
۳۸.احمد چلداوی – ۱۰ سال، اتهام تغییر مذهب
۳۹.امیر معاوی – ۳۰سال تبعید
۴۰.قاسم محمدپور (شبیب سواری) – ۱۰سال
۴۱.خلیل خسرجی – ۱۰سال
۴۲.قاسم حیدری ( دحیمی) – ۱۵سال
۴۳.محمد محمدی ( عبیات)
۴۴.صادق صنهیری
۴۵.یاسین والی – ۱۵ سال
۴۶.سیدصادق نزاری
۴۷.فائز عفراوی از سوسنگرد
۴۸.محمدامین عفراوی
۴۹.لامی شموعی
۵۰.علی سوئدی- ۱۵ سال
۵۱.ماجد چلداوی
۵۲.جعفر حزباوی، فرزند اعنید
۵۳.علی سواری، فرزند حراسب
۵۴.عدنان مزرعه
۵۵.شاکر سواری، اهل ملاشیه، معلول
۵۶.جاسم کروشات
۵۷.جمیل حیدری
۵۸.عیسی بدوی
۵۹.سمیر سیلاوی
۶۰.یوسف خسرجی
۶۱.رحیم رویضی
۶۲.رحیم زرگانی
۶۳.محمد عسکری
۶۴.ایوب پرکار – اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران
۶۵.مسعود مسعودی – اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران
۶۶.غلامحسین کلبی – اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران
مسئولان و شکنجه گران
محمد علی اناری : رئیس حفاظت کل زندان های استان و رابط اطلاعات
افشین خسری: رئیس حفاظت زندان
مسئولین حفاظت زندان
صخراوی از کارمندان قدیمی زندان است. خسروانی، غلام نژاد و دانش از کارمندان زندان هستند. این کارمندان که نوچه ها هستند ترقی پست میگیرند و به مسئولین حفاظت زندان یا مدیر تبدیل میشوند.
این اسامی نفرات ثابتی هستند که مانند یک خانواده در این اداره هستند.
دانش پسر خواهر محمدعلی اناری، رئیس کل حفاظت استان است.
نادر صخراوی: نادر صخراوی از کارمندانی است که در شورش و اعتصاب زندانیان در فروردین سال ۹۹ در زندان شیبان، سلاح به دست بود و وقتی زندانیان را از بند بیرون آوردند نادر صخراوی با چماق به دست و پای زندانیان می زد و آنها را بشدت مضروب و مجروح نمود.
از اداره زندان ها تا کارمندان تقریبا حلقه ای بزرگ از یک باند هستند که فقط بین آنها جابجایی انجام میشود و اسم هایشان عوض میشود ولی شیوه برخورد همه آنها یکی است.
خلیلی : مدیر داخلی زندان
بیداوند: وارد کننده مواد به زندان شیبان همراه با خلیلی
غلام نژاد : مسئول حفاظت زندان
این اشخاص مسئولین مستقیم زندانیان سیاسی – مذهبی هستند و روزانه از وضعیت زندانیان به اطلاعات گزارش میدهند.
این افراد از طریق ملاقات ها و ملاقات های خصوصی به خانواده ها فشار می آورند. مثلا مواردی بوده که از خانواده های زندانی های اجتماعی سوء‌استفاده های جنسی می کنند تا پرونده زندانی به کمیسیون عفو برود.
این ها وقتی به بند زندانی های اجتماعی میروند همه باید برپا به خط بشوند. اگر بخواهند به زندانی ها فشار بیاورند آنها را به بهانه های مختلف به انفرادی میفرستند. در انفرادی به نفر تجاوز میشود و فرقی نمی کند که زندانی در چه سن و سالی باشد.
این افراد همه کاره زندان هستند. به زندانی اجازه ورود مواد مخدر میدهند و هم برای زندانیان به همین خاطر پاپوش درست می کنند.
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر