نگرانی از وضعیت ارژنگ داوودی پس از مدتها بی خبری از وی
از وضعیت زندانی سیاسی ارژنگ داوودی پس از یک اعتصاب غذای طولانی مدت؛ هیچ اطلاعی در دست نیست.
#ایران #حقوق_بشر - به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ بر اساس گزارشها و اخبار به دست آمده وی تا یک ماه پیش در قرنطینه زندان زاهدان در اعتصاب غذا بوده است. اما نبودن اخبار و بی خبری از وی نگرانی در خصوص وضعیت این زندانی سالخورده و مبتلا به دیابت را دامن می زند.
ارژنگ داوودی که سال گذشته از زندان گوهردشت به زندان زابل تبعید شد؛ روز ۱۶ دی ۹۶ به زندان زاهدان منتقل و در قرنطینه این زندان محبوس شد. او پس از انتقال از زندان زابل به زندان زاهدان بدون هواخوری؛ محروم از ملاقات و تماس تلفنی با خانواده بوده و از خرید و تهیه مواد غذایی مناسب با بیماری هایش ممانعت بعمل آمده است.
آقای داوودی در پیامی در نیمه فروردین ۹۷ درباره شرایط خود چنین گفت: «این زورگویی بی شرمانه و طولانی مدت علاوه بر تشدید بیماریهای قلبی و دیابت؛ باعث شده که دید چشمهایم بیش از پیش ضعیف شود. از تاریخ ۱۶ دی ۹۶ در پی انتقال مجدد به زندان زاهدان دچار عوارض سوء بسیار حاد و وخیم شدم. زیرا که در دخمه ای کوچک تحت عنوان سلول انفرادی شماره ۲ در قرنطینه زندان نگهداری می شوم و از حق ملاقات؛ تلفن و ارتباط با سایر زندانیان: هواخوری؛ پیاده روی؛ مطالعه کتاب؛ تلویزیون؛ امکان تهیه دارو و غذای متناسب با بیماریها و ... محروم هستم».
آقای داوودی در اعتراض به این شرایط از روز ۱۲ اسفند اعلام اعتصاب غذا کرد و گفت: «اعتصاب غذای اینجانب صرفا برای برخورداری از کمی هوا و کمی آفتاب است که به طرزی غیرانسانی از تاریخ ۴ مرداد ۹۶ تاکنون در زندانهای زابل و زاهدان از من سلب گردیده است».
آقای داوودی ۶۵ سال سن دارد و ارمغان ۱۵ سال شکنجه و حبس در زندانهای حکومت ستم‌کار ولایت فقیه در شهرهای مختلف برای او بیماری دیابت؛ بیماری قلبی؛ چربی خون؛ از دست دادن بخشی از بینایی و درصدی از شنوایی را به همراه داشته است.
اکنون وضعیت این زندانی زیر سوال و پر ابهام است که در زندان و در انفرادی؛ چه بلایی بر سر وی آورده‌اند.
برای نجات جان ارژنگ داوودی اقدام کنیم.
خلاصه ای از پروسه ارژنگ داودی
ارژنگ داوودی متولد ۱۸ مهر ۱۳۳۲ در آبادان است. داودی آبان‌ماه ١٣٨٢ بازداشت شد و زیر شدیدترین شکنجه‌ها رفت. وی ابتدا به ۱۰ سال زندان محکوم شد. اما در سال ۹۳ به اتهام فعالیت در زندان به نفع مجاهدین به اعدام محکوم شد. حکم وی پس از تقلیل به ابد و سپس به ۵ سال حبس در تبعید تبدیل شد. او در سال ۹۵ به زندان زابل تبعید شد.
این معلم زندانی در دوران سال‌های زندان، بارها مورد شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفته است و بخشی از بینایی و شنوایی خود را در اثر این شکنجه‌ها از دست داده و به بیماریهای دیابت و چربی خون نیز مبتلا شده است.
ارژنگ داوودی در زندانهای اوین؛ اهواز؛ بندرعباس؛ گوهردشت؛ زابل و زاهدان محبوس بوده است.
اخبار ما را در سایت جوانه ها
و کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام دنبال کنید
#ایران #حقوق_بشر #زابل #اعتصاب_غذا #زاهدان #ارژنگ_داوودی #زاهدان #قرنطینه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر