۱۳۹۸ شهریور ۲, شنبه

جمعبندی نقض حقوق بشر در مردادماه ۹۸


                   


ما بر آنیم تا صدای آن بی صدایان باشیم که از حنجره‌هایشان تنها و تنها ترانه «آزادی» فریاد می‌شد
 
                     
ستارگان آسمان ایران زمین

۴۰ اعدام در یک ماه شامل دو زندانی سیاسی -کارنامه سیاه ابراهیم رئیسی در رأس دستگاه قضاییه ولایت فقیه 


ماشین کشتار و اعدام حاکمیت ولایت فقیه، در مردادماه امسال دستکم جان ۴۰ تن دیگر از زندانیان را گرفت.
این اعدامها در زندانهای رجایی شهر کرج، تبریز، مشهد، دزفول، عادل آباد شیراز، ساری، نجف آباد، مرکزی کرج، زاهدان، کاشمر، خدابنده زنجان، بابل، قم، دیزل آباد کرمانشاه، لاکان رشت،گرگان، نور و بندرعباس اجرا شد.
بیشترین میزان اعدام در زندان های رجایی شهر و مشهد بوده است. اتهام اکثر زندانیان اعدام شده، قتل عنوان شده است؛ اما در این بین نام دو زندانی سیاسی اهل سنت به اتهام محاربه در زندان دزفول نیز به چشم می‌خورد.
گزارشها حاکی است که دو متهم زن، ۲ کودک مجرم و یک زندانی مبتلا به بیماری روانی نیز در بین اعدام شدگان هستند.

دو زندانی سیاسی اعدام شده از زندانیان سیاسی اهوازی با اسامی قاسم بیت عبدالله و عبدالله کرملاچعب بودند. این دو زندانی مدتی کوتاه پس از تأیید حکم، در زندان دزفول اعدام شدند.  این دو شهروند عرب اهل سنت در شهریورماه ۹۴ بازداشت و به اتهام محاربه به اعدام محکوم شده بودند. خبرگزاری ایرنا اتهام این دو زندانی سیاسی را «محاربه از طریق تشکیل گروه تروریستی با هدف بر هم زدن امنیت داخلی کشور، ارتکاب قتل عمدی، تهیه سلاح جنگی، هدایت گروه تروریستی» عنوان کرده بود. اما این دو زندانی اتهامات وارده را پرونده‌سازی دستگاه امنیتی برای آنان به دلیل فعالیت های مذهبی خود اعلام کرده بودند. 
خانواده دو زندانی سیاسی پس از اعدام عزیزانشان در معرض حمله، تهدید و فشار نیروهای امنیتی بودند که مجاز به برگزاری مراسم عزاداری نیستند. برخی از اعضای خانواده این دو زندانی نیز به همین علت بازداشت شدند.

کودک‌ مجرم‌های اعدام شده با اسامی تورج ۲۲ ساله و حمید اوسطی ۲۴ساله بودند. حمید اوسطی و تورج پس از گذراندن ۶ سال حبس در زندان به چوبه‌های دار سپرده شدند. این دو زندانی در سنین ۱۶ و ۱۷ سالگی مرتکب اتهام انتسابی شده بودند.
یکی دیگر از زندانیان به نام بهنام رنجبر داروهای اعصاب و روان مصرف میکرد و مشکلات شدید روانی داشت.
دو زندانی زن به نام‌های نازدار وطنخواه و آراسته رنجبر نیز به اتهام قتل در زندان ارومیه اعدام شدند.

تایید حکم اعدام

در مردادماه، حکم اعدام  حمید درخشنده به اتهام کشتن امام جمعه کازرون تأیید و به اجرای احکام رفت.

حمید درخشنده، روز ۸ خردادماه ۹۸، محمد خرسند، امام جمعه کازرون را در مقابل منزلش به قتل رساند. خرسند عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی بود و از شهریورماه ۱۳۸۶ امامت جمعه شهر کازرون را برعهده داشت.
حمید درخشنده گفته بود: ”ملت عزیر، ملت ایران دور همتان بگردم، دور مستضعفین بگردم. دور آنهایی که شب ندارین نان بخورید. دور آنهایی بگردم که قسط و وام بیمارتان کرده، دور آنهایی بگردم که بچه و دختر عذب دارید، ندارید بخرید برای ازدواجشان. “

***
به یاد مجید کاووسی فر و لبخند زیبایش که در تاریخ ثبت شد

مجید کاووسی فر، جوان شجاعی که در ۱۱ مرداد ۸۴  قاضی حسن مقدس را در مقابل محل کارش در دادسرای ارشاد، در خیابان وزرا تهران به همراه برادرزاده‌اش، حسین کاووسی‌فر، مجازات کرد.

او در دادگاه گفت: «من به درجه‌ای از فهم و شعور رسیده‌ام و با برادرزاده‌ام حسین هم قسم شدم ریشه ظلم را خشک کنیم.»
مجید قبل از اعدام لبخند بر لب داشت و لحظاتی قبل از اعدام، با دست بسته، برای مردمی که در محل بودند، به علامت پیروزی دست تکان داد و درآخرین کلماتش فریاد کشید:«مرد می‌میرم.» 

بازداشت حدود ۳۰۰ شهروند در مردادماه ۹۸
در مردادماه، بر اساس آمار گردآوری شده توسط کانون حقوق بشری نه به زندان ـ نه به اعدام، نزدیک به ۳۰۰ نفر از هموطنانمان با اتهامات مختلف در شهرهای سراسر کشور بازداشت و به مراجع امنیتی و قضایی منتقل شدند.
در بین بازداشت شدگان سیاسی این ماه می توان به بازداشت خانواده های زندانیان سیاسی، زندانیان سیاسی آزاد شده، شماری از شهروندان عرب اهوازی به اتهام دیوار نویسی، خبرنگاران، شهروندان مناطق کردی، فعالان حقوق زنان، فعالان کارگری، شهروندان بهایی، معترضان به سگ کشی اشاره کرد. 
علاوه بر این ۱۷ شهروند در یک میهمانی خصوصی در شهر ساری، ده تن از شهروندان حاضر در یک مراسم عروسی در جویبار نیز جزو بازداشت شدگان مردادماه قرار دارند.


وزارت اطلاعات در یک اقدام شرم‌آور اقدام به بازداشت خانواده های زندانیان سیاسی از جمله خانم فرنگیس مظلوم مادر زندانی سیاسی سهیل عربی، خانم زهرا اکبری نژاد
درچه، همسر زندانی سیاسی ابوالقاسم فولادوند و انتقال آنان به سلولهای انفرادی ۲۰۹ اوین کرد. این در حالی بود که سهیل عربی در اعتصاب غذا بوده و در شرایط جسمی وخیمی بسر میبرد. خانم مظلوم با بیماری قلبی و مشکلات شدید، در زندان اوین اقدام به اعتصاب غذا کرده است. او طی این مدت یکبار نیز دچار حمله قلبی شده است. 



همچنین خانم زهرا اکبری نژاد درچه به بیماریهای متعددی از جمله مشکلات قلبی مبتلاست. او همچنین از داروهای اعصاب استفاده می کند. بازداشت بستگان درجه یک زندانیان سیاسی با هدف «ساکت کردن خانواده‌ها و فشار بر زندانی» صورت می‌گیرد.

گاه‌شمار کشتار ۶۷ ؛ جلسه منتظری با هیأت مرگ

عفو بین‌الملل با انتشار بخش دوم مطلبی با عنوان «گاه‌شمار کشتار ۶۷» به صحبتهای آقای منتظری با اعضاء هیأت مرگ پرداخته و این کشتار را «بزرگ‌ترین جنایت که در جمهوری اسلامی شده» خوانده است. عفو بین‌الملل در این مطلب خطاب به حسینعلی نیری، ابراهیم رئیسی، مصطفی پور‌محمدی و مرتضی اشراقی می‌نویسد: «شما را در آینده جزء جنایت‌کاران در تاریخ می‌نویسند.»
عفو بین الملل در قسمتی از بیانیه خود می نویسد:
«روال کار در کشتار ۶۷ آنقدر خارج از موازین دادرسی بوده که نمی‎توان آن را مطابق حقوق بین‎الملل روال‌ قضایی دانست. ‌مسئولان مرتکب جرم «اعدام فراقضایی» شده‎اند. این جرم در خصوص کشتار ۶۷ مصداق جنایت علیه بشریت است چون غیرنظامیان به شکل گسترده و سازمان‌یافته و براساس سیاست حکومتی مورد هدف قرار گرفتند.»

پیام زندانیان سیاسی در سالگرد قتل عام ۶۷
دو زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین، خانم‌ها فاطمه ضیایی و مریم اکبری منفرد در پیامهای جداگانه‌ای یاد ستارگان ایران زمین، زنان و مردان قتل عام شده در تابستان ۶۷ را گرامی داشتند.
خانم فاطمه ضیایی در متن خود با عنوان «عاشقانی که نه گفتند و بر چوبه دار بوسه زدند» چنین نوشت:

«آن عاشقان شرزه که با شب نزیستند
رفتند و شهر خفته ندانست کیستند
فریادشان تموج شط حیات بود
چون آذرخش در دل شب سوختند

گاهی در تاریخ فصلی گشوده میشود که هرگز از یاد و خاطره ها پاک نمی شود. روزها و خاطره هایی که خون عزیزترین جوانان وطن ریخته میشود تا عقیده ای محکم  برجا بماند. تابستان ۶۷ سالی که پرستوهای عاشق بر چوبه های دار بوسه زدند و با خنده هایی بر لب راهی… شدند و فقط بخاطر “نه” گفتن و ایستادگی بر سر عقیده شان برسردار شدند.
اگر چه محکومیت بیشتر آنها تمام شده بود و در دادگاههای خود این رژیم محاکمه شده بودند ولی هیئت حاکمه فکر میکرد با این کار میتواند صورت مسئله را پاک کند و دیگر اثری از مخالف باقی نماند.
آن روزها هیچ کس خبردار نشد که در زندانها چه بر سر جوانان آزادیخواه آمد و متاسفانه جوامع غرب با مماشات و حفظ منافعشان سکوت کردند و با اینکه خانواده ها در برابر دفتر سازمان ملل و در کشورهای اروپایی فریاد دادخواهی زدند، اما آنها چشمهایشا ن را بر حقیقت بستند تا منافعشان به خطر نیفتند. همیشه در تاریخ ایران همین طور بوده و هست.

وقتی نوار صوتی آقای منتظری منتشر شد واعتراض ایشان به اعدامهای ۶۷ پخش شد بسیاری از مسائل برای مردم ایران روشن شد و همین مسئله باعث شد که بعد از ۴۰ سال هنوز جوانان بدنبال کشف حقیقت باشند و البته با فیلم ها و کتابهایی که یک طرفه ساخته و چاپ میشود سعی می کنند حقایق ها را برای آنها مغشوش کنند که حقیقت گم شود و کم رنگ .
اما هیچ وقت ماه پشت ابر نخواهد ماند و رازها اگر چه در دلها مدفون مانده اگرچه زیر خاکها باشد آشکار خواهد شد.

خانم مریم اکبری منفرد نیز در پیام خود قتل عام ۶۷ را «در یک سو شقاوتی برای نابود کردن روز و سوی دیگر پایداری شگفت‌انگیز» توصیف کرده و آنها را قله ای از رسم ایستادگی نامید. او در قسمت پایانی پیام خود نوشت:

«درود بر آنان که با پیکرهای بی‌سپر به مصاف طناب‌دار ضد بشر رفتند و پر غرور حماسه شکوهمند تابستان ۶۷، پرشکوه‌ترین حماسه تاریخ آزادی مردم ایران را رقم زدند. حقیقت شکوهمندشان در سرنوشت مردم ایران برگ زرین دیگری رقم زد و چشم‌اندازی شد که هم‌چنان در سراسر ایران مردم را به قیام و خیزش و ایستادگی فرا می‌خواند.»

زندانی سیاسی زندان رجایی شهر سعید ماسوری نیز در تقارن عید قربان با سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷،  پیامی فرستاد. در بخشی از پیام خود چنین نوشت: «آموخته ایم که هیچ آزادی و آزادگی، بی قربانی میسر نبوده و این همان راز و رمز تعالی و ترقی و تکامل است. که نه تکامل بدون انقلاب به پیش می رود و نه انقلاب بدون قربانی.»

او در اشاره به سخنان پورمحمدی درخصوص قتل عام ۶۷ نوشت:
«چندی پیش، از خرناس کشیدنهای جنایتکاری به اسم “پور محمدی”مطلع شدیم. او که یکی از جنایتکاران قتل عام سال ۶۷ است (به گفته آقای منتظری )، و تا همین چند سال پیش بکلی منکر حضورش در “هیئت مرگ” بود، بعد از افشای نوار آقای منتظری سراغ شانه خالی کردن از مسئولیت آن رفت. ولی چون دیگر برهمه عیان گشته بود، از آنجائیکه چاره ای نداشت، همانند موشی که در تله افتاده به وحشیانه ترین شکل با چنگ و دندان کشیدن به همه چیز حمله کرده و با تهدید به “انتقام”و اینکه “هنوز تسویه حساب تمام نشده” ما زندانیان و خانواده هایمان را به کشتار و قتل عامی دیگر تهدید کرده بود!»


آشنایی با زندانیان سیاسی
زندانی سیاسی سعید سنگر را آزاد کنید

نام و نام خانوادگی: سعید سنگر
محل تولد:  پیرانشهر
تاریخ تولد:  ۱۲ اردیبهشت ۱۳۵۲
تحصیلات:  -
اتهامات:  محاربه و ارتباط با سازمان مجاهدین خلق
محکومیت:  حبس ابد
تاریخ آخرین بازداشت: ۱۰ شهریور ۷۹
محل‌های حبس: زندان های اوین، سنندج و ارومیه
گردآوری و تنظیم:  مرداد ۹۸

 سعيد سنگر از قدیمی ترین زندانیان سیاسی ایران، مدت ۱۹ سال از زندگي خود را در زندان و اسارت گذرانده است.
سعید سنگر، اهل پیرانشهر، در شهریورماه سال ۱۳۷۹ در ۲۷ سالگی بازداشت و به اتهام «محاربه» و «ارتباط با سازمان مجاهدین خلق»، توسط شعبه یک دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی فاطمی، به اعدام محکوم شد. در سال ۱۳۸۲، این حکم در دادگاه تجدیدنظر به حبس ابد تبدیل شد.
این زندانی سیاسی بعدها به بند ۲۰۹ اوین در تهران منتقل گردید و پس از ۲ سال حبس در سلولهای انفرادی این زندان، در سال ۸۲ به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. وی بار دیگر در ۱۴ آبان‌ماه ۸۶ به زندان مرکزی سنندج منتقل و مجددا در ۱۰ شهریور ماه سال ۹۴ به زندان ارومیه بازگردانده شد. 
سعید سنگر طی ۱۹ سال زندان به طور مستمر از طرف زندانبانان مورد اذيت و آزار واقع شده و گفته می‌شود او ۱۳ بار طناب دار و مراسم اعدام ساختگی را تحمل کرده است.
در شروع سال ۹۶ نیروهای گارد ویژه زندان با حمله به بند زندانیان سیاسی در زندان ارومیه، دستنوشته‌های او را ضبط کرده و با خود بردند. مسئولان زندان در پاسخ به اعتراض آقای سنگر، کنترل بر جنبه های خصوصی زندگی زندانیان را از جمله اختیارات خود خواندند. او یک هفته بعد به بند حفاظت اطلاعات زندان ارومیه احضار و در خصوص ثبت وضعیت زندان در دست نوشته‌ها و خاطراتش مورد تهدید قرار گرفت که در صورت نگارش خاطرات و وضعیت زندان، از ملاقات حضوری با خانواده‌اش ممانعت به عمل خواهد آمد.
حکم حبس ابد زندانی سیاسی سعید سنگر در شانزدهمین سال حبس در زندان ارومیه بنابر اعلام شعبه ۴ اجرای احکام سنندج به ۱۸ سال حبس تعزیزی کاهش یافت. اما با وجود گذشت بیش از یک سال از زمانی که این زندانی باید آزاد می‌شد، او همچنان در زندان ارومیه محبوس است.
او مانند بسیاری از زندانیان سیاسی دیگر، در تمام این سالیان از حق دادرسی عادلانه، داشتن وکیل، برخورداری از مرخصی حتی استعلاجی، داشتن کتاب و منابع خبری مورد نظر و از حداقل‌های حقوق یک زندانی سیاسی محروم بوده است.  
هم‌پرونده‌ای او حسین حمزه شجاع در میانه دهه ۹۰ آزاد شد.

بانک زندان و زندانیان در سایت جوانه‌ها در دسترس شما

اطلاعات زندانیان سیاسی در سایت جوانه ها از این پس در دسترس شماست
برای دسترسی به اطلاعات زندانیان سیاسی به این آدرس مراجعه کنید:


برای تکمیل پرونده زندانیان سیاسی از شما درخواست می‌کنیم اطلاعات خود را به ایمیل سایت ارسال نمایید.

همراهان و دوستان گرامی 
فعالیت ما برای دفاع از حقوق زندانیان سیاسی – عقیدتی در زندان‌های ایران و لغو حکم اعدام است. در این فعالیت حقوق بشری  به کمک‌های شما نیازمندیم. 
ما خواهان لغو حکم اعدام و آزادی تمامی زندانیان سیاسی – عقیدتی در ایران هستیم.

کانون حقوق بشری نه به زندان- نه به اعدام

#حقوق_بشر #نه_به_زندان #نه_به _اعدام #ایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر