شکنجه خیابانی جوانان – نمایشی از بربریت و توحش دیکتاتوری خامنه‌ای در ایران
در ۴۰ سالی که از حکومت جانیان در ایران میگذرد، با انواع شکنجه ها در زندانها و بازداشتگاهها و مراکز مخفی مربوط به نهادها و ارگانهای اطلاعاتی و امنیتی و پاسداران و بسیج و نیروی انتظامی و …. آشنا شده‌ایم. یا این شکنجه‌ها بر تن و پیکر ما وارد آمده و مستقیم تجربه کرده‌ایم و یا از دیگر قربانیان آن را شنیده‌ایم. شکنجه‌هایی که حتی گفتن و نوشتن آنها هم مو بر اندام انسان راست می کند.
اما در همین فاصله زمانی با نوع دیگری از توحش و بربریت، آن هم در کف خیابانها علیه مردم و جوانان در شهرها روبرو بوده و هستیم. توحشی آن سوی پهن کردن بساط جراثقال برای دار.
در این نوع از شکنجه، مأموران سیاه پوشی که صورتهای خود را از وحشت دیده شدن توسط مردم، پوشانده‌اند، سوار بر خودروهای انتظامی، شماری از جوانان را با تحقیر و توهین در سطح شهر در برابر دیدگان حیرت زده مردم، می‌چرخانند و بعد تصاویر این جنایت را هم در سایتهای خودشان منتشر می کنند.
راستی علت این بربریت و شکنجه عریان و افسارگسیخته در مقابل چشمان مردم در خیابانها چیست؟
معاون ستاد کل نیروهای مسلح به نام میراحمدی می‌گوید که بنا به خواست خامنه‌ای میخواهند در مباره با ارازل و اوباش! «ناامنی را در جامعه ریشه کن» کنند.
پس روشن می شود که چنین اعمال وحشیانه ای در سطح جامعه، خواست و مطالبه شخص خامنه‌ای است.
اما باید دید که هدف خامنه ای برای این کار چیست؟
روشن است که خامنه‌ای با طرح شکنجه های خیابانی، در پی زهر چشم گرفتن و مرعوب و منکوب ساختن جامعه است. او میخواهد مانع بروز هرگونه اعتراض و خیزشی از جانب مردم شود. خامنه‌ای از اعدام زندانیان سیاسی همچون مصطفی صالحی و نوید افکاری، نتیجه معکوس گرفته و با موجی از خشم و نفرت جوانان و مردم روبرو شده است. پس به دنبال طرحهای دیگری میرود تا شاید درد بی درمان نظامش را درمان کند.
پرسش این است که آیا گرداندن متهمان در سطح شهر و به نمایش گذاشتن آنها در انظار عمومی، کمکی هم به حل مشکلات امنیتی جامعه کرده است؟
مردم در کوچه و خیابان و شهرهای ایران بارها و بارها شاهد نمایش نفرت انگیز «شکنجه خیابانی» جوانان بوده اند در حالی که بر گردن آنان آفتابه آویخته شده و یا بصورت کله-پا آنان را سوار الاغ نموده و یا سوار بر خودرو انتظامی آنان را کتک می زدند. نمایش چنین صحنه‌‌های خشونت باری در سطح شهر کدامیک از دردهای حاکمیت دیکتاتوری را درمان می کند؟
از منظر کارشناسان مسائل اجتماعی، چنین اعمال خشونت باری نه تنها هیچگاه منجر به ایجاد امنیت در سطح شهرها نمی‌شود، بلکه علاوه بر افزایش ناامنی و بالا رفتن میزان جرم، نشان از ضعف نهادها و ارگانهای امنیتی و انتظامی دارد.
کارشناسان معتقدند که هیچگاه با مجازاتهای سنگین، تحقیر و توهین و توحش و بربریت، نمیتوان مانع تکرار جرم شد.
همگان می‌دانند که هیچگاه نمیتوان «آتش را با بنزین» خاموش نمود.
نظامهای دیکتاتوری هنگامی به چنین اعمال ضدانسانی و وحشیانه‌ای روی می‌آورند که سقوط حتمی خود را بیش از هر زمان دیگری، نزدیک و نزدیکتر می بینند. دیکتاتوری ولایت فقیه هم شامل همین قاعده و قانون می‌شود. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید
به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر