ايران-فراخوان اعتراضی و راهکارهای عملی (جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج)

 فراخوان اعتراضی و راهکارهای عملی (جمعی از زندانیان سیاسی 

زندان گوهردشت کرج)

خوشبختانه فراخوان های گوناگون به مناسبت روز جهانی کارگر ، روز معلم و روز خبرنگار به شکل یک جنبش ملی در آمده و در این فراخوان ها برای رسیدن به مطالبات اساسی ، طبقات گوناگون اجتماعی به حضور در اجتماعات ، اعتصابات ، تحصن ها و خیابان ها دعوت می شوند. در واقع از همگان خواسته می شود برای بدست آوردن حقوق اساسی می بایست متشکل شد ، متحد شد و حرکت کرد .

با نشستن ، هیچ کس به حقوق خود نخواهد رسید. علاوه بر کارگران، معلمان، پرستاران و بازنشسته ها ، دانشجویان، زنان برابری طلب و مدافعان محیط زیست و حقوق حیوانات نیز به حرکت درآمده اند. به دلیل گسترش مبارزات حق طلبانه ، ذکر خواسته های بنیادین طبقات اجتماعی در یک اعلامیه کوتاه ممکن نیست. خوشبختانه خواسته های پایه ای در اعلامیه های گوناگون که از سوی همین طبقات اجتماعی و نمایندگان آنها صادر می شود، بیان گردیده و زندانیان سیاسی نیز در۱۳ بند به این خواسته های پایه ای اشاره کرده اند.

 اما در مرحله کنونی که مرحله اعتلای شرایط مبارزاتی است، می بایست به راهکارهای عملی برای رسیدن به خواسته ها اشاره کرد. رژیم جمهوری اسلامی از یکسو بدلیل دست و پا زدن در بحرانهای اقتصادی ناشی از فساد، دزدی و اختلاس های نامحدود، بی لیاقتی در اداره امور و تحریم های ناشی از پرونده ماجراجویانه هسته ای امکان اینکه شرایط اقتصادی را بهبود  ببخشد و به خواسته های اقتصادی معلم ها و کارگرها پاسخ مثبت بدهد را  ندارد.

از دیگرسو ساختار حقوقی و سیاسی اش بر پایه انحصار ، سرکوب، تفتیش عقاید و ایجاد رعب در جامعه بنا شده و نمی خواهد اجازه دهد تشکل های صنفی و سیاسی با اعتصابات و تجمعات که حقوق قانونی شهروندان است ، پا گرفته و مطلبات دموکراتیک شهروندان را نمایندگی نماید. این رژیم ایدئولوژیک و سرکوبگر حتی تحمل انجمن صنفی روزنامه نگاران که یک تشکل نیمه دولتی است را ندارد چه برسد که به سندیکای کارگران، معلمین و روزنامه نگاران و کانون نویسندگان که تشکل های دموکراتیک و مستقل هستند، امکان فعالیت بدهد.

در چنین شرایطی که از یکسو جنبش های مدنی و اجتماعی به حرکت درآمده و روزی نیست که کارگران یا معلمان یا دانشجویان و پرستاران و یا مدافعین حقوق زیستی و یا برابری طلبان جنسیتی و قومی و مخالفین جدی تبعیض های گوناگون و مخالفین اعدام و شکنجه، طرفداران آزادی بیان ، مذهب و تشکل های حزب و اجتماعات ، اعتراضی نداشته باشند.

برای اینکه همه این طبقات ، اصناف و گروههای اجتماعی رمز رسیدن به حقوق اساسی و قانونی را در خیزش های اجتماعی و نه دل خوش کردن به وعده های دلواپسین قدرت و اعتدالی های ثروت دیده اند. اما اگر قرار باشد این جرکت به نتیجه برسد می بایستی از قدرت اجتماعی کافی برخوردار باشد تا رژیم را وادار به عقب نشینی کند و لرزه بر ارکان قدرت انحصاری و سرکوبگر بیاندازد. قدرت اجتماعی نیز در ایجاد تشکل و اتحاد همه نیروها حول خواسته های معین است . اگر در شرایط کنونی ، سندیکای موجود کارگری یا کانون ها و انجمن های صنفی معلمان، خبرنگاران، دانشجویان ، پرستاران، نویسندگان، زنان، محیط زیستی ها و مدافعین حقوق حیوانات، برابری طلبان قومی و مذهبی و مدافعین حقوق بشرنتوانند با یکدیگر ارتباط ارگانیک داشته و در قالب کنفدراسیون  ها و بویژه جبهه واحدی در آیند ، از تظاهرات و اعتصابات پراکنده هیچ نتیجه ای حاصل نخواهد شد.

اعتراضاتی که طی ۳ ماه گذشته شروع و اینک در آستانه روز جهانی کارگر و روز معلم در مرحله گسترش و اعتلای مبارزاتی است به خوبی نشان داد قدرت سرکوب رژیم به شدت کاهش یافته ، اما این مسأله اگر چه بسیار مهم است ولی کافی نیست. کارگران، معلمان، دانشجویان و پرستاران آگاه و حق طلب که پیشگام این مبارزه دموکراتیک و مردمی هستند به خوبی می دانند مرحله کنونی با ارتباط تشکیلاتی و مبارزات همزمان و هماهنگ است که می توان از طریق آن به نیروی اجتماعی قدرتمند به قصد وادار سازی رژیم برای تن دادن به خواسته های اساسی و دموکراتیک دسترسی پیدا کرد.

جمعی از زندانیان سیاسی زندان گوهردشت کرج

اردیبهشت ۱۳۹۴