«احمد کریمی» یکی از زندانیانی است که پس از هفت سال بدون مرخصی همچنان در تبعید زندان گنبد کاووس به سر میبرد. او یکماه پیش از برگزاری انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۳۸۸ با هجوم نیروهای اطلاعاتی و امنیتی به منزلاش در اسلامشهر بازداشت و پس از یکماه بازجویی در سلولهای ۲۰۹ در شعبه ۳۰ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی طیرانی به اعدام محکوم گردید. این حکم در دادگاه تجدیدنظر به ۱۵ سال زندان در تبعید کاهش یافت.احمد کریمی پس از چند ماه که در بند ۳۵۰ بود، به زندان گنبد منتقل شد و از آن زمان تاکنون در این زندان به سر میبرد.مادر احمد کریمی میگوید: «فقط احمد نیست که مجازات میشود بلکه ما هم مجازات میشویم.» به گفته مادر این زندانی سیاسی، مسئولان زندان و به خصوص مسئول حراست زندان احمد را در زندان اذیت میکنند و حتی وسایلی را که خانواده برای او با هزار بدبختی به زندان گنبد کاووس میبرند به دست او نمیرسانند.او میگوید: «بعداز اینکه با هزار مکافات و بدبختی راه طولانی از اسلامشهر تهران تا گنبد را میپیماییم تا با فرزندم ملاقات کنیم با اینکه اولین نفر هستیم که در سالن ملاقات حاضر میشویم اما مسئولان زندان ما را آزار میدهند و آخرین نفر به ملاقات پسرم میبرند، آیا این انصاف است که پسرم را در تبعید اینگونه آزار دهند؟ این با کدام دین و آیین سازگاری دارد؟»خانواده احمد برای ملاقات چند دقیقهای با او نه ساعت راه میپیمایند تا به زندان گنبدکاووس برسند. هرچند آنها توانایی مالی اینکه هر هفته به ملاقات او بروند را ندارند.
#ایران #تهران #اوین #رجایی_شهر #گوهردشت #معلمان #كارگران #پرستاران #دانشجویان #زنان #جوانان #زندانيان #دانشگاه #دانشجو #زندان #حقوق_بشر #اعدام #اعتراض #قيام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر