#ایران #حقوق_بشر - سفره‌های هفت‌سین‌تان را مقابل زندانهایشان پهن کنید
خشک شدن و غریبانه در این شکنجه‌گاه جان‌سپردن یا تحمل افسردگی پس از اعتصاب ناموفق
من گزینه اول یعنی «مرگ» را به تسلیم شدن در برابر ستمگران ترجیح می دهم.
شکستن اعتصاب یعنی من؛ آرش؛ گلرخ و آتناها همچنان باید شکنجه هایی که هر روز شدیدتر می شود را تحمل کنیم.
یک مبارز واقعی حتی درون زندان نیز در برابر ظلمی که به خود و مردمی که برای آنها از خودگذشتگی کرد سکوت نمی کند. اکنون که یارانم را چنین شکنجه می کنند؛ با تمام وجود فریاد می زنم و از تمام حامیان زندانیان سیاسی می خواهم من و یارانم را در این راه تنها نگذارند.
سفره‌های هفت‌سین‌تان را مقابل زندانهایشان پهن کنید
و با در دست گرفتن عکس های زندانیان سیاسی اولا به قهرمانانتان پیام دهید که تنها نماندند.
دوما تهدیدی باشید برای شکنجه گران تا هر بلایی میخواهند سر ما نیاورند.
سوگواران را مجال بازدید و عید نیست
بازگرد ای عید از ایران که ما را عید نیست
گفتن لفظ مبارک باد طوطی در قفس
شاهد آیینه دل داند بجز تقلید نیست
بی گناهی که به زندان مرد با حال سیاه
ظالم مظلوم کش هم تا ابد جاوید نیست
پس از سه روز نه گفتن به آب؛ غذا؛ خوراک و حتی سرم احساس می کنی کویر هستی
کویری که هر لحظه خشکتر می شود. هر لحظه خشکتر شدنت را حس می کنی. نه! نه! قطره های آب نمیتواند مرا از خشکیدن نجات دهد.
من سیل میخواهم سیل میخواهم
سیلی که براندازد این دستگاه ستمگر را که آزاداندیشان و حامیان محرومان را به زنجیر کشیده است.
از مینا زرین تا آتنا دائمی بهترین روزهای جوانیشان را در زندانهای جمهوری اسلامی محبوس بودند. از محمد نظری؛ علی معزی؛ آرش صادقی تا علیرضا توکلی
تا امروز بفهمیم نه اصلاح طلب و نه اصولگرا هیچیک دلسوز ما نبودند و باید هر چه سریعتر به این ماجرای تلخ پایانی خوش دهیم.
سرمیاد زمستون
سهیل عربی
زندان تهران بزرگ
۲۰اسفند ۹۶
کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
#ایران #حقوق_بشر #زندان #تهران_بزرگ #اعتصاب_غذا #خشک #سهیل_عربی #نوروز #سرم #سفره_هفت_سین #سیل
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر