#ایران - تقدیم به ویکتور خارا، به مادران اعدامهای دهه 60، و به تمام آزادی خواهان جهان،خالد حردانيمردی که چهل و چهار گلوله به سینه او شلیک شد، و زنده ماند.او، همچنان می خواند، برای کودکان جنگ، برای زنان تحت ستم تاریخ، و برای نسیم سرگردان، هنگام عبور، از درون شیارهای گندم زارها و بوته زارهای زمین،می خواند، و همچون مهاجران کوله ی خانه به دوش، با گیتارش، اینک ، قلب میلیون ها انسان را، زنده می کند، ون سرموس، ما پیروزیم،و این آوا، همچنان، در رهگذر تاریخ، عاشقانه، زمزمه می شود.او برای شکنجه گران و زندانبانانش آواز می خواند؛برای جوخه ترور؛که؛ماشه را کشید؛.و چهل و چهار گلوله به قلبش، شلیک کرد، و همچون مسیح صلیب به دوش اورشلیم،از شیلی، به جهانی مهاجرت کرد، به قلب ها، به اندیشه ها و افسانه ها،و به، سوز مادرانی مبدل شد، که برای فرزندان اعدامی خود، همگام با سپیده صبح وطن،مرثیه ی عشق و آزادی می خوانند،آری، خارا، اینک تو قلبی تپنده ی شاپرک های آزادی را هدف قرار داده ای،زنده باش، و بخوان، برای پایان ظلم، برای پایان ستم و نابرابری،و برای آزادی و انسانیت و عشق جاودانه، بخوان، ون سرموس
ما پیروزیم...
"پاورقی خاطرات خالد حردانی"
زندان رجایی شهر-10 مرداد 94
#ایران #تهران #اوین #رجایی_شهر #گوهردشت #معلمان #كارگران #پرستاران #دانشجویان #زنان #جوانان #زندانيان #دانشگاه #دانشجو #زندان #حقوق_بشر #اعدام #اعتراض #قيام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر