#ایران - از هاشم خواستار- بایدها و نبایدها از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی
بايد ها و نبايدها از اعتصاب غذاي زندانيان سياسياما مقاومت تعدادي از زندانيان همچون اقايان حسين رونقي ملكي و محمد نوريزاد و مهدي خزعلي و اخرينش محمود بهشتي لنگرودي درسها به زندانيان و انهاييكه بيرون از زندان هستند و همچنين به حاكمان ميدهد.
به زندانيان درس ميدهد كه بدور از چاپلوسي و نوشتن نامه ي فدايت شوم براي حاكمان، راه هايي براي فرار از زندان وجود دارد. اين به آن معني نيست كه ما زندانيان را تشويق به اعتصاب غذا كنيم، و از بيرون از گود بگوييم لنگش كن. چرا كه مسئله مايه گذاشتن از جان است و هر ان ممكن است زنداني همچون شادروان هدي صابر جانش را بدهد.اما كسانيكه بيرون از زندان هستند، هم وظيفه اي دارند كه از تمام راهها استفاده كرده تا صداي مظلوميت زنداني را بگوش ملت و جهانيان برسانند. تمام راه ها حتي نامه به مجلسي كه ما انها را نماينده ي ملت نميدانيم . البته از هر كسي و يا صنفي كاري بر مي ايد كه همه بايد با انجام توانايي خود در قبال زنداني به وظيفه ي خود عمل كنند.
اما حاكمان بدانند:تعريف نشدن جرم سياسي بهانه اي است كه نخ نما شده و ملت ايران و بخصوص معلمان و جامعه ي بين الملل اگاهي دارند كه شما حاضرنيستيد متهمان سياسي را برابر همين قانون اساسي محاكمه كنيد. چرا كه تصور ميكنيد با پيدا شدن اندك روزنه اي در اين سد، تمام سد تخريب شده و رفتنتان قطعي خواهد بود.اما مسلما ملت ايران و جامعه ي بين الملل به اين نتيجه رسيده:حكومتي كه معلمانش را كه مورد قبول اكثريت معلمان و نماينده ي انها هستند به زندان ميفرستد مشروعيت نداشته و مستبد و خودكامه ميباشد.
سيد هاشم خواسار نماينده ي معلمان در كانون صنفي فرهنگيان خرا سان
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر