#ایران - نرگس محمدی را آزاد کنید
زادروز: ۱ اردیبهشت ۱۳۵۱
زادگاه: زنجان
تحصیل: فیزیک کاربردی
فعالیت: فعال حقوق بشر، روزنامه‌نگار و عضو شورای عالی سیاستگذاری ادوار تحکیم وحدت؛ نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و رئیس هیئت اجرایی شورای صلح ایران
بازداشت:آخرین نوبت 1394
اتهام: اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور؛ عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر؛ فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران
حکم: به 11 سال محکوم شد که سپس به 6 سال کاهش پیدا کرد
خانواده: متاهل و دارای دو فرزند
***********
نرگس محمدی در سال ۱۳۵۱ در زنجان زاده شد. وی فعال حقوق بشر، زندانی سیاسی روزنامه‌نگار و عضو شورای عالی سیاستگذاری ادوار تحکیم وحدت؛ نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و رئیس هیئت اجرایی شورای صلح ایران است. همسر او، آقای تقی رحمانی از فعالان سیاسی است.
نرگس پس از پایان دبیرستان، در رشته فیزیک کاربردی دانشگاه خمینی قزوین ادامه تحصیل داد. او یکی از مؤسسان «تشکل دانشجویی روشنگران» در این دانشگاه بود و در دوران فعالیت دانشجویی‌اش، دو بار هنگام برگزاری نشست‌های دانشجویی بازداشت شد. علاوه بر آن، او در دوران دانشجویی سازمان دهنده و همکار برای صعود به بلندترین قله‌های ایران بود ولی به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش از ورود او به گروه‌های کوهنوردی ممانعت به عمل آمد. محمدی از سال ۱۳۷۵ روزنامه‌نگاری را در نشریه پیام هاجر آغاز کرد. او در سال ۱۳۷۸ با تقی رحمانی نویسنده، استاد دانشگاه، فعال سیاسی و زندانی سیاسی ازدواج کرد و دو فرزند دارد. نرگس محمدی سپس به عضویت کانون مدافعان حقوق بشر درآمد و اکنون نایب رئیس این کانون و رئیس کمیته زنان آن می‌باشد. ریاست این کانون برعهده شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح است. پس از تأسیس شورای ملی صلح در ایران که در سال ۱۳۸۷ توسط ۸۳ شخصیت اجتماعی-سیاسی-فرهنگی با محور صلح و حقوق بشر تشکیل شد، در سال ۲۰۰۸ در انتخابات داخلی این شورا به عنوان رئیس هیئت اجرایی آن برگزیده شد. او معتقد است «جامعه ایران با قطعیت خواهان حقوق دموکراتیک خویش است. دانشجویان، کارگران، معلمان، زنان و جوانان مطالبات مشخصی دارند و حکومت ناگزیر است به آنها پاسخ دهد؛ پاسخی قانع‌کننده و رضایت‌بخش. این مطالبات تنها مسئله و مشکل بخش الیت جامعه نیست، بلکه خواست تمام ملت ایران است».
زندان پس از کودتای انتخاباتی سال 1388:
محمدی به دلیل فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر، آبان ماه سال ۱۳۸۸ از محل کار خود (شرکت بازرسی مهندسی ایران) اخراج شد و در اردیبهشت سال ۱۳۸۸ به اتهام عضویت در کانون به شعبه ۴ دادگاه انقلاب اسلامی احضار و پس از چند جلسه دفاع برای وی قرار ۵۰ میلیون تومان صادر شد. اما تنها چند روز بعد، توسط مأموران امنیتی، شبانه و در منزل خود بازداشت گردید و در تیرماه سال ۱۳۹۰ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه شد.
محمدی به استناد ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی ایران (اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری، به استناد ماده ۴۹۹ قانون مجازات اسلامی (عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر) به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و به استناد ماده ۵۰۰ قانون مجازات اسلامی (در خصوص فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و در مجموع به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. این رأی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر به ۶ سال حبس کاهش یافت. این حکم از اردیبهشت ۱۳۹۱ به اجرا درآمده است.
محمدی که در دوران بازجویی به بیماری اعصاب و روان و فلج عضلانی مبتلا شده بود، در زندان نیز دچار تشدید بیماری‌اش شد و در تیر ماه ۱۳۹۱ به بیمارستان منتقل گردید و مدتی بعد، بر اساس رای پزشکان، حکم عدم تحمل کیفر برای وی صادر و آزاد شد.
دستگیری مجدد:
نرگس محمدی روز 15 اردیبهشت ماه سال ۹۳ با اتهاماتی همچون همکاری با داعش،تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی و تشکیل و عضویت در گروه غیرقانونی، مجدداً بازداشت شد. در تابستان سال ۹۴ اتهام همکاری با داعش را نیز به پرونده وی افزودند. برادر وی اظهار داشته احتمالاً این اتهام به موجب مخالفت نرگس برابر اعدام چند سنی‌مذهب و درخواست رعایت انصاف و عدالت در دادرسی آنها از سوی مقام‌های قضایی می‌باشد.
یکی از اصلی ترین اتهامات وی را فعالیت در کانون مدافعان حقوق بشر و راه‌اندازی کمپین "لگام" (لغو گام‌به‌گام اعدام) میدانند. همچنین به سبب دستور دادستان تهران مبنی بر قطع تمامی تماسهای بند زنان اوین آنهم بطور مطلق، نرگس محمدی که مادر دو فرزند است؛ دیگر حتی امکان تماس با فرزندان خود از زندان را پیدا نکرد. وی در نامه‌ای به دادستان تهران ضمن شماتت او به خاطر این اقدام از وی خواست تا به حرمت بشر، زن و مادر در تصمیم خود تجدیدنظر کند.
از آنجا که فرزندان این زندانی سیاسی؛ از بودن در کنار مادر خود محروم بودند؛ آقای رحمانی دو فرزندشان را به نزد خود به خارج از ایران منتقل نمود تا از امکان زندگی همراه با پدر برخوردار باشند.
دیدار با کاترین اشتون:
کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا ضمن سفری که به ایران داشت با «فعالان زن» دیدار کرد که نرگس محمدی یکی از آنها بود.
جایزه‌ها و حمایتها:
سال 2009 - جایزه بین‌المللی بنیاد الکساندر لانگر:بخاطر فعالیت‌های حقوق بشری وی در ایران از دوران دانشجویی‌اش و سایر فعالیت‌های مدنی اش به وی اهدا شد.
سال 2011 - نرگس محمدی برنده جایزه «دولت و بنیاد تاریخ زنده سوئد» شد. این جایزه هر سال به نام یکی از فعالان تاریخی و دموکراسی خواهی سوئد به کسانی اعطا می‌شود که در نقاط مختلف جهان در حوزه حقوق بشر فعالیت می‌کنند.
در اوت 2015 یک گردهمایی اعتراضی در برابر کاخ صلح لاهه به پشتیبانی از نرگس محمدی و دیگر مادران زندانی در ایران برگزار شد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر