زندان های سیستان و بلوچستان بویژه زندانهای زابل و زاهدان را با هیچ تعریفی نمیتوان زندان نامید.
بهتر است آنها را به گفته خود زندانیان زاهدان کشتارگاه نامید. بازداشت و زندانی کردن عموی ۷۸ ساله ارژنگ داوودی و فرزندانش نمونه بسیار کوچکی از وحشیگریهای مسئولین قضایی و زندانبانان این استان است.
زندانهای زابل و زاهدان در مقام مقایسه به مراتب بدتر از زندان بدنام و مخوف دیزلآباد است.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان - نه به اعدام، آقای یادگار داوودی عموی ۷۸ ساله زندانی سیاسی ارژنگ داوودی پس از آنکه چند ماه از سرنوشت آقای ارژنگ داوودی بیخبر بود، به همراه سه فرزندش پس از ۳ روز و طی ۲۲۰۰ کیلومتر مسافت طولانی در جادههای ناشناخته و حادثهخیز خود را به زندان زابل رساند تا از وضعیت این زندانی سیاسی اطلاع حاصل کند.
ایشان نه تنها موفق به کسب خبر و دیدار با برادرزادهاش در زندان زابل نشد، بلکه از طریق مسئولان عقدهای زندان زابل و در هماهنگی با دادستان شهرستان به نام محمد سریزی و دادستان زاهدان به نام موحد به اتفاق همراهان خود با چشمبند به اداره کل اطلاعات استان سیستان و بلوچستان انتقال یافت. به مدت ۱۴روز به طور جداگانه مورد بازجوییهای طاقتفرسای شبانه روزی قرار گرفت.
پس از ۱۴ روز نگهداری آقای یادگار داوودی و همراهانش در دخمههای جداگانه و پروندهسازی، آنها را به شعبه ۶ بازجویی دادسرای انقلاب زاهدان اعزام و با صدور حکم ۱۵ میلیون تومان وثیقه نقدی برای هر کدام جداگانه از آنجا به زندان زابل انتقال دادند.
پس از یک هفته نگهداری در بدترین شرایط در زندان زابل با پرداخت مبلغ ۱۵ میلیون تومان آنها را آزاد کردند. از آن هنگام تاکنون که هر یک به شهرستان ایذه بازگشتهاند، تهدیدها و ارعاب و ایجاد مزاحمتهای مکرر اداره اطلاعات این شهرستان نیز مزید بر علت شده و هفته ای یکبار بدون کمترین دلیل این فرد سالخورده را احضار کرده و برای او و خانواده اش ایجاد مزاحمت می نمایند.
آقای یادگار داوودی عموی ۷۸ ساله ارژنگ داوودی پیش از این نیز در سال ۹۵ به علت ارتباط تلفنی با آقای ارژنگ داوودی در زندان، همراه با فرزندش محمود به سپاه پاسداران شهرستان ایذه بختیاری احضار و مدتی تحت شکنجههای روحی و روانی قرار داشت.
اخبار ما را در سایت جوانه ها
و کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام دنبال کنید
#ایران #حقوق_بشر #زندان_مرکزی_زاهدان #زندانی_سیاسی #معلم #ارژنگ_داوودی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر