#ایران - خانم شعله پاکروان در دیدار با سیمین : ما مادران در احقاق حق فرزندانمان کوتاه نمیاییماز فیس خانم شعله پاکروان
عصر دوشنبه به دیدار سیمین عیوض زاده رفتم. تازه از زندان شهرری آزاد شده بود. قلبم شاد شد . به دو دلیل اصلی . اول اینکه دیدم همچنان دندانهایش را بر هم میفشارد و بر احقاق حق پسرش اصرار دارد . امید علیشناس فعال حقوق کودکان کار که به 10 سال زندان محکوم شده مادری دارد شیردل و صبور . ماههاست فریاد میزند پسرم را آزاد کنید . فریادی بی صدا . با نوشته ای بر کاغذ .برای او فرق نمیکند که کاغذش را جلوی زندان اوین یا لاستیک دنا بر دست بگیرد یا در خانه اش . این کاغذ پرچم مادری است که از حق فرزندش دفاع میکند . دلیل دومی که شادم کرد این بود که سیمین عزیزم برایم تعریف کرد که در زندان شهرری به کارگاه چوب و معرق رفته و چند دقیقه درست در جایی ایستاده که ریحان من ایستاد و عکس یواشکی انداخت . برایم گفت که آن کارگاه با همه ی وسایل و تابلوهای چوبی به همان شکل است که در عکس ریحان دیده . گفت با ریحان گفتگو کرده در خیال و ذهن .
آری این چنین است . مادران وقتی جایی میروند به یاد فرزند دیگر زنان نیز هستند . زیرا زنان در همه حال مادرند .
این عکس را در خانه ی سیمین انداختیم . حس و حال هر دومان در چهره دیده میشود . سیمین مصر بر آزادی امید و من دلشاد از خستگی ناپذیری سیمین . چرا که امید فرزند من نیز هست . همچنانکه ریحان فرزند سیمین بود . ما مادران از بند ناف فرزندانمان زنجیری بافته ایم که پیوندمان میدهد . بله ما مادران در احقاق حق فرزندانمان کوتاه نمیاییم . چه زندانی باشند چه آزاده ای خفته در دل زمین . ما به واسطه بند ناف فرزندانمان قدرت داریم .
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر