مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی بند زنان زندان تهران در نامه ای خواهان رسیدگی به چگونگی و چرایی اعدام چهار خواهر و برادرش در دهه ۶۰ شد.اما شکایت وی منجر به تهدید وی به سخت تر شدن شرایط و محدودیت بیشتر در ملاقاتها شد.
مریم اکبری در شکایتش نوشت:
برادر کوچکترم عبدالرضا اکبری منفرد در سن ۱۷ سالگی در سال ۵۹ به دلیل اینکه نشریه مجاهد پخش می کرد دستگیر و به سه سال حبس محکوم شده بود اما با وجود اینکه سالها بود مدت حبس خود را گذرانده بود مقامات قضایی از آزادی او خودداری کرده بودند و در سال ۶۷ اعدام شد. درمراسم شب هفت برادر دیگرم علیرضا اکبری منفرد که در ۲۸ شهریور سال ۶۰ به اتهام هواداری از مجاهدین اعدام شده بود، ماموران امنیتی به برگزارکنندگان مراسم حمله کردند و حضار از جمله مادر و خواهرم رقیه اکبری منفرد را نیز دستگیر کردند. خواهر اینجانب که مادر یک دختر خردسال بود، به ۸ سال زندان محکوم شد و در سال ۶۷ درحالی که فقط یک سال تا پایان اتمام مدت محکومیتش باقی مانده بود، اعدام شد.
پاسخ این شکایت از طرف دادستانی تهران این بود که به خانواده وی گفته شد:او چه چیزی را می خواهد بداند؟ آنها که خواهر و برادرانش را اعدام کردهاند حالا یا مردهاند یا پیرشدهاند و خواهر و برادرش هم احتمالا در خاوران دفن شدهاند.
در پاسخ دادستانی وی را تهدید کرد که شرایطش در زندان سخت تر خواهد شد.
مریم اکبری منفرد دو روز پس از تجمع اعتراضی عاشورای ۸۸ بازداشت و در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به اتهام محاربه و اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال حبس محکوم شده و تا امرو بدون حتی یک روز مرخصی در حبس بوده است. در سال ۱۳۹۱ با مرخصی این زندانی سیاسی موافقت شد اما پس از تهیه وثیقه یک میلیارد و ۱۵۰میلیون تومانی در آخرین لحظات، مرخصی او لغو شد و وثیقهها نیز در حدود دو سال در توقیف بودند.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر