در سال ۲۰۱۸ حاکمیت در ایران به دلیل تراکم نارضایتی عمومی ناشی از بیکاری و فقر و فساد در هیات حاکمه، به شدت بحرانی بود.
یک حاکمیت منحط فربه شده از ثروتهای نفت و قدرت تفنگ وقتی در محاصره بحرانهای منطقه‌ی و بین المللی قرار گرفت به یک باره بادکنک اقتدارش ترکید و خود را رودرروی نارضایتی ها و اعتراضات عمومی تنها یافت. امروز تیتر وار حرکت ها و جنبشهای مردمی طی یک سال گذشته این حقیقت را به خوبی آشکار می کند که در اعتراضات ژانویه سال گذشته چیزی در ایران رقم خورد و ورقی چرخید.
ژانویه- اعتراضات سراسری
آغاز تظاهرات و قیام سراسری مردم ایران در بیش از ۱۴۰ شهر که در این سلسله تظاهرات سراسری بیش از ۳۰ تن از جوانان و معترضین به دست نیروهای سرکوبگر کشته شدند. این تظاهرات که ابتدا از شهرستانها و در اعتراض به گرانی وگرسنگی شعله کشیده بود کم کم به همه ایران کشید شد. مجموع بازداشتهای این قیام بیش از ۸۰۰۰ نفر اعلام شد که بسیاری از آنان مدتها در بازداشت باقی ماندند و تعداد زیادی از آنان بعدها با محکومیتهای سنگین زندان مواجه شدند.
فوریه- گسترش اعتصاب هفت تپه
خیزشهای عمومی ماه ژانویه اگر چه به دلیل سرکوب تا حدی فروکش کرد اما کماکان در بیش از ۱۴ شهر ادامه یافت. در کنار آن، اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه گسترش یافت و همه بخشهای این مجتمع را در برگرفت.
مارس- مقاومت دراویش در کوی گلستان
در یکی از روزهای زمستانی این ماه وقتی دراویش گنابادی احساس کردند که نیروهای امنیتی قصد حمله و هجوم به حسینیه پیرشان را دارند به قصد حفاظت از وی در کوی گلستان تهران جمع شدند. نیروهای سرکوبگر انتظامی و لباس شخصی ها وحشیانه به این جمعیت بی دفاع حمله کردند و بسیاری از آنان را مضروب و مجروح کرده و بیش از ۷۰۰ نفر از آنان را بازداشت کردند.
آوریل- خروش مردم خوزستان و آغاز تظاهرات بزرگ مردم کازرون
تجمع؛ اعتراض؛ راهپیمایی و درگیری مردم اهواز؛ بندر ماهشهر؛ شادگان؛ حمیدیه؛ شبیشه؛ شیبان، بازتاب و اعتراض مردم این شهرها به اقدام توهین آمیز شبکه2 تلویزیون دولتی به هموطنان عرب زبان بود.
در همین ماه مردم کازرون نسبت به تقسیم این شهرستان دست به اعتراضی چندین روزه زدند و ۴ تن از جوانان کازرون در جریان این اعتراضات بدست نیروهای دیکتاتوری جان باختند.
می – قیام مردم کازرون و اولین اعتصاب کامیونداران:
اعتراضات مردم کازرون ادامه یافت و طرح تقسیم این استان را به شکست کشاندند.
در این ماه کامیونداران با ۶۰۳ حرکت اعتراضی در ۲۸۵ شهر رکورد جدیدی را در اعتراضات سراسری زدند.
کلیه رانندگان سنگین در شهرهای مختلف از 1خرداد تا 12خرداد در 31 استان و 285 شهر؛ اعتصاب کردند.
ژوئن – اعتصاب بازار و اعتراض علیه بی آبی در جنوب
مردم خرمشهر و آبادان و شهرهای اطراف در اعتراض به بی آبی و شوری آب شورش کردند و با شعار «هیهات مناالذله»؛ «دشمن ما همین جاست؛ دروغ میگن آمریکاست» اعتراض شان را گسترش دادند
به دنبال بالا رفتن قیمت دلار تا مرز 9هزار تومان و گرانی افسار گسیخته؛ بازاریان تهران از بازار علاءالدین در تهران که رسته عمده فروشان موبایل است؛ اعتصاب را شروع کردند. این اعتصاب به سرعت سایر بازارهای تهران را فرا گرفت. بازاریان و مردم به سمت میدان بهارستان و مجلس راهپیمایی کردند. ظرف مدت کوتاهی شعارهای صنفی به شعارهای «مرگ بر خامنه ای»؛ «مرگ بر دیکتاتور»؛ «وای به روزی که مسلح شویم» بالغ شد. این اعتصاب و تجمعات چند روز به طول انجامید.
ژوئیه- دومین اعتصاب عمومی کامیونداران
از ۲۳ ژوییه دور دوم اعتصاب سراسری کامیونداران؛ آغاز شد. در این اعتصاب کامیونداران پایانه های مختلف کشور شرکت داشتند. این اعتصاب به سرعت 31 استان کشور را فرا گرفت و تا پایان ماه ژوییه 143 شهر و 31 استان در این اعتصاب سراسری هستند.
اوت – اعتراضات بزرگ مرداد ماه ایران و اعتصاب بازار
در این ماه اعتراضات در شهرهای مختلف از جمله اصفهان؛ کرج؛ رشت؛ شاهین شهر؛ نجف آباد؛ قهدریجان؛ شیراز؛ مشهد؛ گوهردشت؛ اراک؛ تهران؛ قرچک ورامین؛ اشتهارد؛ کرمانشاه؛ بجنورد؛ قم؛ قلعه حسن خان؛ شهرکرد؛ بندرعباس؛ زنجان و کازرون صورت گرفت. در این سلسله اعتراضات؛ جوانان با نیروهای سرکوبگر گارد ضدشورش؛ لباس شخصی ها؛ نیروی انتظامی و مأموران امنیتی درگیر شدند.
در اعتراض به گرانی؛ بازار کفاشان تهران دست به اعتصاب زده و مغازه‌هایشان را بستند. در حمایت از آنها کسبه بازار منوچهرخانی و پاساژ موسوی هم به اعتصاب پیوستند. در روز بعد این اعتصاب در بازار کفاشان؛ پاساژ اعظم و پاساژ کمالی؛ ادامه یافت. همچنین بازاریان و کسبه بازار کفاشان در مشهد در روز بعد دست اعتصاب زدند.
اکتبر – سومین دور اعتصاب کامیونداران و اولین اعتصاب معلمان
این اعتصاب سراسری در ۳۲۳شهر و در ۳۱استان برگزار شد. اعتصاب این دور کامیونداران بسیار سازمانیافته بود. مأموران سرکوبگر شمار زیادی از کامیونداران را دستگیر کردند. طبق آمار اعلام شده ۲۶۴نفر دستگیر و روانه زندانها شدند.
فرهنگیان سراسر کشور طبق فراخوان قبلی در اعتراض به وضعیت معیشتی خود؛ و فضای سرکوب و امنیتی در مدارس دست به اعتصاب زدند و از حضور سر کلاسها خودداری کرده و در دفاتر مدارس تحصن کردند.
نوامبر -آغاز اعتصاب خیابانی کارگران هفت تپه و گروه ملی فولاد اهواز و دومین دور اعتصاب فرهنگیان
کارگران گروه ملی فولاد اهواز از روز ده نوامبر در اعتراض به عدم دریافت مطالباتشان؛ اقدام به تجمع در مقابل شرکت و راهپیمایی در سطح شهر کردند و خیابانهای اهواز را به تسخیر خود درآوردند. این اعتراض ۳۸ روز ادامه یافت.
کارگران شرکت نیشکر هفت تپه نیز از روز ۵نوامبر به مدت ۲۸ روز در اعتراض به عدم دریافت مطالباتشان؛ واگذاری شرکت به بخش خصوصی و دستگیری نمایندگان کارگران اقدام به اعتصاب و تظاهرات و تجمع در مقابل شرکت و فرمانداری رژیم در شوش کردند. مردم شوش هم به آنها پیوسته و از مطالبات آنها حمایت کردند.
همین طور به دنبال فراخوان قبلی؛ معلمان طی روزهای ۱۳و ۱۴ نوامبر دست به یک اعتصاب سراسری زدند. آنها در این ۲روز از حضور در کلاسهای درس خودداری کرده و در دفاتر مدارس؛ دبیرستانها و هنرستانها؛ دست به تحصن زدند.
دسامبر – ادامه اعتراض و اعتصاب فولاد اهواز و کشاورزان اصفهان،تجمع و اعتراض دانشجویان علوم و تحقیقات تهران
کارگران فولاد به صورت روزمره با تظاهرات در شهر اهواز در حالی که کفن پوش شده بودند، ۳۸ روز به اعتراضشان ادامه دادند تا اینکه نیروهای امنیتی با هجوم شبانه ۴۳ تن از کارگران زحمتکش را بازداشت کردند.
کشاورزان در شهرهای ورزنه و خوراسگان نیز به تحصن و تظاهرات خود ادامه دادند و خواستار حق‌آبه قانونی‌شان شدند.
در تحول دیگری دانشجویان علوم و تحقیقات در تهران در اعتراض به واژگونی اتوبوس حمل دانشجویان که منجر به کشته شدن ۱۰ تن از آنان شد، دست به تجمع بزرگی زدند.
نتیجه:
این بحرانهای دوره یی که طی یک سال اخیر بی وقفه ادامه یافته است در پس زمینه یی از انبوه اعتراضات کارگران، دانشجویان و غارت شدگان، بازنشستگان و بازارایان و اقشار مختلف مردم بوده است که بی وقفه ادامه داشته است و ما د راین مرور تلاش کردیم به برجسته ترین نمونه‌های آن بپردازیم.
جامعه ایران در زیر حجم انبوه مشکلات و فقر و بیکاری و غارت و تباهی حاکمان سرخم نکرده است بلکه از دیماه پارسال دوباره قد برافراشته و اعتراضات وارد کیفیتی نوین شده است. در بستر همین شورش و اعتراض عمومی است که باید سرکوب پلیسی و نظامی را تفسیر کرد. امری که اکنون با وضعیت انفجاری جامعه ایران در شعار «نه تهدید نه زندان دیگر اثر ندارد» بارز می شود و نشان از آن دارد که تیغ سرکوب و دستگیری دیکتاتوری علیه مردم عمل نمی کند و ملت ایران می‌داند که چه می‌خواهد و چه مسیری را باید تا رسیدن به آزادی طی کند.
#زندانیان_سیاسی
#نه_به_اعدام
#حقوق_بشر
اخبار ما را در سایت جوانه ها
و کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر