#ایران - جوانی از ایرانم ...
مادرم کو؟؟
بنام اهورا مزدا
من از سرزمین کوروش بزرگ فریاد می زنم. سرزمینی که در آن عدالت ریشه کرد و ظلم محوری ممنوع بود. بنده به عنوان یک جوان ایرانی تنها می توانم با نوک قلمم انتقاد کنم. در کشور من آزادی های زیادی وجود دارد و تاوان انجام آن تنها یک چیز است. طناب دار. این است تمام آن چیزی که آن ابلیس در بهمن پنجاه و هفت به ملت ایران وعده داد. هیچ دولتی در جهان وجود ندارد که بدون برگزاری دادگاه حتی یک نفر را اعدام کند آن هم به چه جرمی؟ به جرم عقاید و همان دموکراسی کذب و پوچی که در خیال مردم ایران پرورش دادند تا به خیابان ها بریزند. تمام درد ها به کنار و جنایت هولناک اواخر دهه شصت اما دلم را بیشتر به درد می آورد. زنان و کودکان بی گناه و گیرم پر از گناه چگونه قدرت لرزاندن پایه های این حکومت را داشتند؟ در آن زمان هزاران نفر مادران خود را از دست دادند و من نیز مادرم ایران را. مادری که تنها به جرم اینکه آنگونه نبود که سران نظام دوست داشتند به دار آویخته شد.اصلا مگر می شود افکار ملتی را به زنجیر کشید؟ چه تلخ واژه ایست نام وطنم مرحوم مادرم ایران.برای اثبات این ظلم و آزادی پوچ تنها یک دلیل دارم و همان کافیست. بنده به عنوان یک جوان ایرانی با ترس و دلهره این متن نوشته را تنها از طریق یک دوست عزیز و غیر مستقیم به گوش مخاطبان رساندم. آری در سرزمین من گفتن چرا تنها یک پیشکش دارد آن هم تازیین گردنت با طناب دار. راستی تو می دانی مادرم کجاست؟
#ایران #تهران #اوین #رجایی_شهر #گوهردشت #معلمان #كارگران #پرستاران #دانشجویان #زنان #جوانان #زندانيان #دانشگاه #دانشجو #زندان #حقوق_بشر #اعدام #اعتراض #قيام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر