#ایران - امید علیشناس را آزاد کنید
تحصیل: مهندس عمران
فعالیت: فعال مدنی و حقوق بشری؛ فعال حقوق کودکان
بازداشت:13شهریور1393
اتهام: تبلیغ علیه نظام؛ اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به خامنه ای
حکم: 10 سال زندان
دادگاه وی به همراه سه فعال مدنی دیگر، در کمتر از از پانزده دقیقه، توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد و مجموعا به ۳۸ سال زندان محکوم شدند.
***********
بازداشت:
ماموران امنیتی روز ۱۳ شهریور 1393 به خانه امید یورش بردند؛ اول وسایل شخصی امید را تفتیش کردند و مقداری از کتاب ها و کامپیوترش را ضبط کردند و بعد او را با خود بردند. امید 9 ماه در بند 2 الف زندان اوین که توسط سپاه پاسداران اداره می شود؛ زندانی بود و مدت 26 روز را در انفرادی گذراند. وی سپس به بند ۸ زندان اوین که از نظر بهداشتی و جمعیتی وضعیت بسیار نامناسبی دارد منتقل شد.
دادگاه و زندان:
امید علی شناس همراه با چندین فعال مدنی دیگر از جمله آسو رستمی، آتنا دائمی، علی نوری و اتنا فرقدانی فعالان مدنی در یک پرونده به صورت جداگانه بازجویی شدند و دادگاه همگی آنها به جز آتنا فرقدانی در روز ۱۴ اسفند ماه ۱۳۹۳ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد.
امید، در تیر ماه سال 1394 به دلیل مقاومت برای پوشیدن لباس زندان، سه ماه از ملاقات با خانواده خود محروم شد.
امید در گردهماییهای اعتراضی برای حمایت از غزه و کوبانی شرکت کرده بود.
خانم سیمین عیوض زاده مادر امید درباره فرزندش چنین می گوید: ”امید مهندس عمران است و روی پروژه‌های ساختمانی کار می کرد. فعال حقوق کودکان کار هم بود. گاهی هم از مادرانی که فرزندان شان اعدام شده بودند دیدن می کرد. یک بار هم برای توقف اعدام یک زندانی که هویتش را نمی دانم اعلامیه ای با تعدادی از دوستانش نوشت. در این اعلامیه فقط خواست شده بود حکم اعدام متوقف شود. “
خانم سیمین عیوض زاده گفت: ”امید هیچکدام از این اتهاماتش را نپذیرفته است و وکیلش نیز در روز دادگاه اتهامات را رد کرده و آنها را مغایر با آنچه امید در واقعیت انجام داده، دانسته است. “
مادر امید علی شناس در مورد وضعیت فعلی امید در بند ۸ زندان اوین می گوید: ”در این بند ظاهرا جمعیت بیش از اندازه ظرفیت اتاق ها است و تفکیک جرایم نیز لحاظ نمی شود. امید می گفت که در اتاق کوچکشان ۳۱ نفر زندگی می کنند که از این تعداد فقط ۱۲ نفر تختخواب دارند و بقیه روی زمین می خوابند. امید مدتی روی زمین راهرو بند می خوابید اما الان خوشحال است که دیگر به اتاق منتقل شده و در زمین انجا می خوابد. خودش یکبار می گفت به اندازه عرض شانه هایش جا دارد.“
خانم عیوض زاده درباره فعالیت های فرزندش توضیح می دهد: ”کار امید فعالیت برای حقوق کودکان کار بوده، حتی عکس های او را در سایت ها ببینید مشخص است که درباره کودکان کار فعالیت می کند. یک اعلامیه هم تنظیم کرده بودند که حکم اعدام یک زندانی سیاسی را متوقف کنید. هیچ چیز توهین آمیزی هم نداشته. واقعا می گویم، برای کاری که امید کرده باید به او جایزه بدهند، هر جای دنیا بود به او مدال می دادند اما اینجا ۱۰ سال زندان داده اند. حتی تجمع کوبانی جلوی سازمان ملل را در دادنامه امید آورده اند، اتهام او این است که رفته جلوی سازمان ملل و به کشتار مردم کوبانی اعتراض کرد است. به چنین شخصی با این احساس مسئولیت باید جایزه بدهند نه زندان.“
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
telegram.me/NoToPrisonNoToExecution
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر