به مناسبت روز دهم اکتبر، روز جهانی علیه اعدام و پس از اعدام ناجوانمردانه محمد ثلاث و رامین حسین پناهی و زانیار و لقمان مرادی، فراخوان به لغو اعدام در ایران اوج و جان تازه یی گرفت.
بنا به گزارش های رسیده بیش از ۲۳۰۰ نفر از زندانیان زیر حکم ناعادلانه اعدام در زندانهای کشور طی فراخوانی خواهان لغو حکم اعدام شدند.
همچنین زندانیان سیاسی، خانواده های اعدام شدگان، خانواده‌های زندانیان سیاسی، فعالین حقوق بشر و فعالین مدنی، شخصیت های سیاسی و فرهنگی و طوایف و قومیت های ایرانی در سراسر کشور در این فراخوان سراسری شرکت کردند.
توجه شما را به گوشه کوچکی از این همگرایی و جنبش سراسری برای لغو حکم اعدام در ایران، جلب می‌کنیم:
زندانیان زیر حکم اعدام:
در آستانه روز جهانی علیه اعدام، در یک اقدام بی‌نظیر بیش از ۲۳۰۰ تن از زندانیان زیر حکم اعدام در زندانهای رجایی شهر کرج، زندان ارومیه، دیزل آباد کرمانشاه، دستگرد اصفهان، مهاباد، اردبیل، مرکزی کرج، تهران بزرگ و یزد با تأیید فراخوانی مشترک، خواهان لغو حکم اعدام در ایران شدند. آنها با اشاره به ۴۰ سال اعدام کور و بی‌سرانجام که در خدمت یک حاکمیت نامشروع بوده است، چنین نوشتند:
« … ما زندانیان محکوم به اعدام در سراسر کشور در آستانه ده اکتبر روز جهانی علیه اعدام، خواهان لغو کامل مجازات اعدام در ایران هستیم. ما می گوییم زندگی حق هر انسانی است. ما می گوییم اعدام پیش از آنکه یک مجازات قضایی باشد، به صورت ابزاری در دست حاکمان مستبد ایران در آمده است.»
در این بیانیه زندانیان محکوم به اعدام با اشاره به لحظه سخت و طاقت فرسای زندانیان زیر اعدام، کلیه خانواده‌های محکومین و نیز فعالین حقوق بشر را به تلاش بیشتر برای لغو حکم اعدام در ایران فراخوانده‌اند.
زندانیان سیاسی :
خبرها حاکی است که در مهر ماه ۹۷ شماری از زندانیان سیاسی در زندانهای اوین، رجایی‌شهر، مرکزی ارومیه، اردبیل، زندانیان سیاسی زندان تبریز و عده‌ای از زندانیان بند زنان اوین با انتشار فراخوانی خواهان پایان دادن به اعدام در ایران شدند.آنان با یادآوری اینکه حیات، اولیه ترین حق هر انسانی است خواهان لغو حکم اعدام در ایران شدند.
همین طور در تاریخ ۱۴مهرماه زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر کرج با فرستادن نامه سرگشاده یی به آقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران با یادآوری این واقعیت که اعدام بیش از آنکه یک مجازات قضایی باشد یک نیاز امنیتی و سیاسی رژیم ایران است تاکید کردند که : «به گمان ما نیازهای اقتصادی و دیپلماتیک این رژیم بهترین فرصت برای جلوگیری از احکام اعدام در ایران امروز است. از شما بعنوان گزارشگر ویژه تقاضا داریم که به عنوان یک راه کار برای خانواده بین‌الملل از آنها بخواهید که روابط خود بویژه روابط دیپلماتیک را مشروط به لغو و برچیدن احکام اعدام و رعایت موازین حقوق بشری در ایران کنند….»
زندانیان سیاسی زندان ارومیه نیز با صدور بیانیه ای خواهان الغای مجازات اعدام شدند. آنان با اشاره به اعدام سه تن از زندانیان سیاسی کرد که طی هفته‌های اخیر اعدام شدند، تأکید کردند: «حکومت آخوندی برای جلوه دادن سیمای حکومت خود از ساده ترین و در عین حال ترسناکترین حربه که همانا اعدام باشد سود می‌جویند تا به این وسیله شاید بتوانند نهایت سوء استفاده را از مردم تحت سلطه خویش کرده و قیام و خروش اعتراض روز افزون مردم ستمدیده ایران که هر روز ندای آزادیخواهی و سرنگونی این نظام پلید را در کف خیابانها سر می دهند؛ خاموش سازد…»
زندانیان سیاسی زندان اردبیل نیز در تاریخ ۱۴ مهرماه با صدور بیانیه ای خواهان پایان بخشیدن به مجازات ضدانسانی اعدام در ایران شدند.
از طرف دیگر زندانیان سیاسی ابوالقاسم فولادوند، مجید اسدی، مهدی فراحی شاندیز و همچنین یوسف کاک ممی و علی احمد سلیمان، هر کدام با صدور بیانیه‌های جداگانه یی خواست ملت ایران برای رهایی یافتن از دایره مرگ و اعدام را تکرار کردند. در یکی از این بیانیه ها آمده است:« بنابراین هر مجاهدت و تلاشی جهت لغو اعدام، بیدرنگ راه به نفی تمامیت رژیم می برد و آرزوی ایران بدون اعدام با رویای ایران آزاد، بی‌واسطه پیوند می‌خورد و به هم درمی‌آمیزد.»
خانواده زندانیان و اعدام شدگان:
علاوه بر زندانیان، جمعی از خانواده ها نیز این مناسبت را فرصتی برای اعلام خواست خود برای پایان دادن به اعدام در ایران دانستند. فرنگیس مظلوم مادر زندانی سیاسی سهیل عربی طی یک پیام تصویری خواهان لغو حکم اعدام شد. وی با آرزوی اینکه روزی جراثقالها در خدمت سازندگی ایران آباد قرار گیرد اظهار امیدواری کرد که دیگر هرگز کلمه منحوس اعدام در ایران شنیده نشود.
راحله راحمی پور که برادرش حسین راحمی پور در سال ۶۲ اعدام شد، در یادداشت کوتاهی چنین نوشت:« از نزدیک به چهل سال پیش ما هرشب و هر روز خبر اعدام و زندان جگرگوشه هایمان را می شنویم این ماشین مرگ کی متوقف میشود؟…»
خانواده شمار دیگری از زندانیان سیاسی از جمله خانواده زندانیان در ایرانشهر، نیز هر یک با صدور بیانیه و یادداشت‌هایی خواهان برچیدن بساط اعدام و دار در ایران شدند.
فعالین سیاسی و مدنی و اقلیتها و قومیت های ایرانی در سراسر کشور:
جنبش علیه اعدام محدود به زندانها و خانواده های آنها نماند، دکتر محمد ملکی، فعال حقوق بشری و عضو جنبش لگام در بخشی از پیام صوتی که به این مناسبت منتشر کرد چنین گفت:«…حکومت اسلامی ایران در این مدت چهل سال جز خشونت با مخالفین و اعدام و سر به نیست کردن آنها چه کرده است؟ آیا کارهای خلاف در این کشور کم شده؟… من بار دیگر روزجهانی مبارزه با اعدام را گرامی می دارم و اعلام می کنم بعد از اینکه لگام تشکیل شد و لغو گام به گام اعدام را خواستار گردید بسیاری از گروههای سیاسی این عمل را مورد استقبال قرار دادند ازجمله مجاهدین و فداییان و دیگر گروههایی که مدعی آزادی و عدالت در ایران هستند از شما بار دیگر می خواهم که متوجه باشید که کار اعدام، کاری نیست که موجب آرامش شما باشد. این عمل را از آمار زندانیان وکسانی که مرتکب قتل می شوند و به اعدام محکوم می شوند می توانید تحقیق کنید.»
روز ۹ مهرماه جمعی از فعالین سیاسی و مدنی و خانواده جانباختگان تهران در بیانیه ای نوشتند:
«ما فعالین سیاسی و مدنی ایران به عنوان صدای بخشی از جامعه ایران که بی شک انعکاس دهنده خواست اکثریت جامعه رنج دیده و شکنجه شده ایران است، خواستار لغو فوری حکم اعدام هستیم. ما معتقدیم اعدام به هر بهانه و با هر دستاویزی یک قتل آشکار و عمد دولتی است که نزدیک به چهل سال است توسط این حاکمیت اجرا شده و در خدمت بقای یک حاکمیت نامشروع بکار گرفته شده است.»
برخی از طوایف بلوچ که هر کدام داغ اعدام جگرگوشه های خود را در سینه دارند، با امضای بیانیه مشترکی خواهان پایان دادن و لغو حکم اعدام در ایران شدند. ریش سفیدان و معتمدین طایفه براهویی، ریش سفیدان طوایف شهنوازی؛ ریگی؛ نارویی؛ شه‌بهش؛ جمال زهی؛ بامری؛ شاهوزهی و نیز برخی طوایف از استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان، گلستان و هرمزگان در این بیانیه تأکید کردندکه دنیایی بدون اعدام دنیایی زیباتر خواهد بود.
جمعی از فعالین بلوچ نیز طی بیانیه‌ای خواهان پایان دادن به چهل سال اعدام و کشتار شدند و تاکید کردند: «این اعدامها در میان بن بست و محاصره همه جانبه حاکمیت در میان انبوه بحرانهای جهانی و منطقه‌یی و داخلی، قبل از هر چیز نشانه ترس و بیم یک حاکمیت ضدمردمی از خیزشهای مردمی با خواست آزادی، عدالت اجتماعی و کرامت انسانی است.»
جمعی از فعالین حقوق بشری در استان خوزستان نیز طی بیانیه‌ای نوشتند:« در کشور ما آمار اعدام نگران کننده است و طی ۳۹ سال تعداد بیشماری اعدام شدند و این احکام همچنان صادر و اجرا می شود. این در حالی است که بسیاری از نهادهای مردمی تلاش زیادی برای جلوگیری از اعدامها می‌کنند و این خود نشانگر این است که چنین حکمی مورد پسند مردم ایران نیست… ما مردم ایران خواستار حذف حکم اعدام از قوانین کشور خود هستیم.»
دراویش گنابادی نیز که در اعتراضات سراسری زمستان ۹۶ مورد سرکوب شدید حاکمیت استبدادی قرار گرفتند همراه با دیگر اقشار مردم خواهان پایان یافتن اعدام در ایران شدند و نوشتند:« ما جامعه صلح طلب دراویش گنابادی، عمیقا حکم اعدام را محکوم کرده و خواستار لغو این حکم هستیم.»
اخبار ما را در سایت جوانه ها
و کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام دنبال کنید
#ایران #نه_به_اعدام #حقوق_بشر #زندانیان_سیاسی #لغو_اعدام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر