زانیار و لقمان مرادی از ۱۱ مرداد ماه ۱۳۸۸ توسط نیروهای امنیتی در شهر مریوان در استان کردستان بازداشت شدند. آنها به مدت ۹ ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج (وزارت اطلاعات)، برای اخذ اعترافات اجباری«تحت فشار و شکنجه شدید روحی و جسمی» قرار گرفتند.
این دو زندانی پساز نزدیک به ۶ ماه به زندان مرکزی سنندج و از آنجا به بند ۲۰۹ زندان اوین تهران منتقل شدند. زانیار و لقمان مرادی اول دی ماه سال ۱۳۸۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست جلاد قوه قضائیه قاضی صلواتی محاکمه و به اتهام «محاربه از طریق عضویت در یک گروه مخالف نظام و ترور فرزند امام جمعه مریوان» به اعدام در ملاعام محکوم شدند. این حکم ۱۸ تیرماه سال ۱۳۹۰ توسط دیوان عالی کشور تائید و به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده و تا کنون در این زندان نگهداری میشوند.
این دو زندانی در مراحل مختلف دادرسی و همینطور از طریق انتشار نامه هایی اتهامات منتسبه به خود را تکذیب کردند و طرح چنین پرونده ای را با اغراض سیاسی دانستند که آنان را در جایگاه قربانیان قرار داده است.
لقمان و زانیار مرادی اعلام کرده اند که اعترافاتشان تحت شکنجه و به اجبار بوده است. آنها گفته اند:
«ما قربانیان شکنجه های بیرحمانه ی اداره اطلاعات سنندج هستیم و تمام اتهاماتی که به ما زدهاند را تکذیب می کنیم و هیچ کدام از این اتهاماتی که به ما زدهاند را قبول نداریم، از تمام گروه ها و سازمان های حقوق بشر تقاضامندیم که با عاملین شکنجه های بیرحمانه اطلاعات سنندج برخورد قانونی کنند».
کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
#ایران #حقوق_بشر #اعدام #رجایی_شهر #کرد #تظاهرات_سراسری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر