#ایران - یادداشتی از پروین محمدی : زنده باد زندگی
پنجاه روز از اعتراض و اعتصاب غذای جعفر عظیم زاده کارگر معترض و زندانی و دبیر اتحادیه آزاد کارگران ایران میگذرد.
او بهمراه اسماعیل عبدی دبیر کانون صنفی معلمان از بدیهی ترین حقوق پایه ایی کارگران و معلمان سخن گفتند و خواهان برچیده شدن بساط اتهام امنیتی زدن به اعتراضات صنفی و اجتماعی شدند.
در حالی که در روزهای اخیر بحث افشای فیش های حقوقی چندصدمیلیونی و بریز و بپاشهای مفتخوران به نام مدیران ، رسانه ای شده٬ ودرمقابل خشم مردم بجان آمده مجبور به عذرخواهی شدند٬ اخبار لفت و لیس ها همراه با خبربه گلوله بستن کارگران خواهان کار در شهررویی بهبهان وشلاق زدن کارگران آق دره و صدورحکم تعلیقی شلاق برای کارگران معدن بافق و خودسوزی کارگر شهرداری به علت فقرو دستمزد معوقه و دستگیری 24 کارگر شهرداری اهواز و پرونده سازی و تعیین وثیقه برای کارگران معدن البرز شرقی ودیگر کارگران نفرت عمومی و فضای سیاسی اجتماعی جامعه را تحت تاثیر قرار داده٬ با سماجتی هیستریک واردر مقابل خواست برحق جعفر عظیم زاده مقاومت میکنند تا اثبات کنند در این مملکت نان خواستن جرم است. رفاه خواستن اقدام بر علیه امنیت مفتخوران است ،تا اثبات کنند زندگی مرده است
ولی ما کارگران با مقاومت و دفاع از زندگی و معیشت خود٬ در یک تقابل وسیع اجتماعی مطالبات وسهم خودرا از داشتن حق یک زندگی مرفه باز پس خواهیم گرفت. و هر مانعی را برای رسیدن به این حق طبیعی انسانها با اتحاد و همبستگی خود٬ پشت سر خواهیم گذاشت.
پرچم مطالباتی را که جعفر عظیم زاده- اسماعیل عبدی، 70 روز پیش با صدور بیانیه ایی برافراشتند ٬ تا برآورده شدنش در یک مقیاس وسیع اجتماعی ادامه خواهیم داد.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر