#ایران -#حقوق_بشر- علیرضا گلیپور محکوم به شکنجه و زندان بدلیل افشای ماجرای غیراخلاقی و فساد مالی سرهنگ محرابی رئیس پلیس امنیت تهران
نهادهای حقوق بشری به پرونده علیرضا گلیپور، مهندس ارشد اداره مخابرات و عضو انجمن نخبگان کشور که به‌عنوان زندانی امنیتی معرفی‌شده است، توجه کافی را نداشته‌اند.
زندانی سیاسی علیرضا گلیپوراز بیماری‌های شدید قلبی، تنگی نفس، تومورهای سرطانی در ریه و عفونت خونی رنج می‌برد که باعث خونریزی‌های شدید و مستمر از بینی شده است که همچنان ادامه دارد.
این خونریزی‌های که پس از ضرب و شتم‌های بعد از عمل جراحی و فشارهای وارده بر وی در خرداد و تیر ۹۵ که باعث چسبندگی زخمهای داخلی شده، شدت بیشتری گرفته است.
در آخرین خبر از وضعیت وی اعلام شد که او از شیمی درمانی محروم شده است.
این زندانی سیاسی به دلیل افشای فساد گسترده و ضرب و شتم متهمین در بازداشتگاه پلیس امنیت چهارم به زندان افتاده، با محکومیت سنگین ۴۰ ساله روبرو شده که این حکم به تازگی با اعمال ماده ۱۳۴ به پانزده سال کاهش پیدا کرد.
این زندانی سیاسی – امنیتی پیش‌تر در سال ۸۸ به دلیل کمک و اطلاع‌رسانی به افراد تحت تعقیب پلیس امنیت که در جریان تظاهرات ۸۸ شرکت کرده بودند، بازداشت و مورد بازجویی گسترده قرارگرفته بود.
علیرضا گلیپور که تاکنون در انفرادی‌های بند ۲۴۰ و ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می‌شده، بارها مورد شکنجه جسمی و روحی قرارگرفته است.
او در این دوران مورد شکنجه روحی فراوان قرارگرفته که لازم است به بخش‌های از جهت آشنایی بیشتر با سیستم امنیتی جمهوری اسلامی، اشاره شود.
این زندانی سیاسی که به مدت یک سال و نیم از حق تماس با خانواده محروم بوده است، بارها مورد تهدید به بازداشت اعضای خانواده و تهدید به سناریوسازی توسط نیروهای امنیتی جهت «آبروریزی» از مادر و خواهر و همسر خود شده است.
در طول زمان محرومیت از حق استفاده از تماس با خانواده، نیروهای امنیتی با تماس با همسر این زندانی دست به سناریوسازی زده و اعلام کردند که طی اطلاعات موثق، وی به همراه یک زن از ایران گریخته است که این اطلاعات دروغ باعث جدا شدن همسر این زندانی سیاسی شده است.
نیروهای امنیتی در اقدامی مشابه با تماس‌های مکرر با مادر این زندانی و سناریوسازی باعث ناراحتی قلبی وی شده که این امر باعث سه بار بستری شدن وی در بیمارستان شده است.
آقای گلیپور تا سه سال بعد از دستگیری از حق ملاقات با خانواده محروم بوده و بازداشت وی در مهرماه سال ۱۳۹۱ توسط ۷ مأمور وزارت اطلاعات انجام‌شده است و تا تاریخ ۳ شهریور ۱۳۹۴ که اولین ملاقات حضوری در فضایی کاملاً امنیتی و با حضور مأمورین انجام‌شده است، طول کشیده است.
وی مستمراً تحت‌فشار و بازجویی مأمورین وزارت اطلاعات برای قبول مصاحبه تلویزیونی، اعلام انزجار از عقایدش و دروغ خواندن افشاگری‌هایش قرارگرفته است.
این اقدامات به شکلی بوده است که در روز ۷ خردادماه جهت اعتراف تلویزیونی و نوشتن توبه‌نامه به اتاق بازجویی منتقل و تحت شکنجه شدید اعم از ضربات متعدد به شکم و سینه که منجر به وخامت وضعیت جسمانی وی شده است.
در روز ۹ خردادماه سال ۹۵ بلافاصله بعد از عمل «ساکشن» ریه این زندانی درحالیکه در وضعیت نیمه بیهوش نیازمند رسیدگی پزشکی بود به زندان منتقل و در مسیر زندان مورد ضرب و شتم سنگین اعم از ضربات متعدد به سینه قرار می‌گیرد.همین ضرب و شتمها موجب چسبندگی زخمهای داخلی وی شد.
لازم به توضیح است که علیرضا گلیپور بر اثر شکنجه‌های مکرر در زندان به بیماری‌های روحی و جسمی مختلفی دچار شده است که به قسمتی از آن پرداخته شد.
وی در دوران بازجویی مورد شکنجه جسمانی قرارگرفته است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: شلاق زدن به سر، صورت، کف پا و ضربه به قسمت‌های حساس مردانه.
علیرضا گلیپور هم اکنون در سالن 12 بند 7 زندان اوین٫که یکی از بدترین بندها از نظر شرایط و امکانات است٫فاقد هواخوری و در شرایط سخت زندانی است.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر