زانیار و لقمان مرادی ٫دو زندانی کرد محکوم به اعدام پس از هفت سال و نیم حبس ٫از یک ماه پیش ممنوع الملاقات شده اند.
زانیار مرادی اتهامات وارده به خود و لقمان مرادی را رد کرده و آن را ناشی از شکنجه و فریب ماوران وزارت اطلاعات طی دوره بازداشت خودشان عنوان کرده است.وی از اعمال ممنوعیت ملاقات ابراز نگرانی کرد و گفت:
این ممنوع الملاقاتی مرا نگران کردهاست. حس خوبی ندارم و نمیدانم چه اتفاقی قرار است بیفتد درحالی که ما از سال ۹۳ منتظریم دادگاه کیفری تشکیل شود و به پرونده ما رسیدگی کند اما حالا ما را ممنوع الملاقات کردهاند.
ما از زمان بازداشت در سال ۸۸ تا سال ۹۲ ممنوع الملاقات بودیم. از سال ۹۲ اجازه دادند که مثل سایر زندانیان ملاقات داشته باشیم اما الان دوباره ما را ممنوع الملاقات کردهاند نمیدانم چه قصدی دارند می خواهند فشار بیاورند یا چی. یک ماه پیش آقای حاجی مرادی که جدیدا به جای آقای حاجیلو، معاون دادستان تهران شده گفته که من به این دو نفر ملاقات نمیدهم. یعنی من و لقمان. اصلا دلیل نگفتهاند و برای آقای حاجیلو و آقای حاجی مرادی هم که نامه نوشتم هیچ جوابی ندادند. من خوش بین نیستم و چیز خوبی نمیبینم که چرا بعد از سه سال از باز شدن ملاقات مان، ما را ممنوع الملاقات کردهاند.
زانیار و لقمان مرادی از ۱۱ مرداد ماه ۱۳۸۸ توسط نیروهای امنیتی در شهر مریوان در استان کردستان بازداشت شدند. به گفته این دو، آنها به مدت ۹ ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج (وزارت اطلاعات)، برای اخذ اعترافات «تحت فشار و شکنجه شدید روحی و جسمی» قرار گرفتند. این دو زندانی پساز نزدیک به ۶ ماه به زندان مرکزی سنندج و از آنجا به بند ۲۰۹ زندان اوین تهران منتقل شدند. زانیار و لقمان مرادی اول دی ماه سال ۱۳۸۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی محاکمه و به اتهام «محاربه از طریق عضویت در یک گروه معاند و قتل فرزند امام جمعه مریوان» به اعدام در ملاعام محکوم شدند و این حکم ۱۸ تیرماه سال ۱۳۹۰ از سوی دیوان عالی کشور تائید شد.آنها سپس به زندان رجایی شهر در کرج منتقل شده و در این زندان نگهداری میشوند.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر