#حقوق_بشر #ایران -میزان سرقت مورد اتهام بعضی از زندانیان نوجوان زندان مرکزی زابل
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ در منطقه خشک و بی آب و علف سیستان بویژه در سرزمین نفرین شده زابل بر خلاف وعده های توخالی دوران انقلاب ۵۷ ؛ مبنی بر آب و برق مجانی، به درستی می توان مدعی شد که انواع محنت و محرومیت مجانی است. به همین علت در ۱۵ سال گذشته که خشکسالی مطلق دامن گیر این خطه باستانی شده، سن فحشا و اعتیاد نیز به طرزی آشکار به زیر ۱۲ سال رسیده است.
به علت نرخ بیکاری بالای ۷۰ درصد در این منطقه اگر به کمک پول و پارتی به استخدام دولت دربیایی می توانی گلیم خود را به زور از آب بیرون بکشی هر چند که فرصتهای شغلی محدود نیز بعضا در اختیار بسیجی های غیربومی قرار می گیرد که برای نمونه می توان از اشخاصی چون دولتی مقدم؛ مسئول امور فرهنگی زندان اهل مازندران و اصغریان مسئول داروخانه زندان اهل خراسان جنوبی در زندان زابل نام برد.
به جرأت می توان گفت که 80 درصد مردم این منطقه محروم برای دریافت یارانه فردی یعنی ۴۵ هزار تومان در ماه روز شماری می کنند زیرا تنها ممر درآمد آنهاست.
بطور جدی گفته می شود که بازار کساد شهر زابل فقط یک روز در ماه، آنهم در روز بعد از دریافت یارانه ها فعال می شود.
به دلیل محرومیت نیمی از زندانیان زندان زابل به جرم سرقت و نیز به جرم خرید و فروش انواع مواد مخدر و انواع قاچاق دستگیر شده اند. اکثر این زندانیان دارای چندین سابقه قبلی نیز هستند. شرم آور اینکه سرجمع بدهی حدود ۵۰۰ نفر از این زندانیان به ۲۰۰ میلیون هم نمی رسد، یعنی به طور متوسط ۴۰۰ هزار تومان که معادل صد دلار هم نمی شود.
با توجه به اختلاس های میلیاردی و نجومی در کشور این گونه سرقتها دله دزدی به حساب می آید.
به عنوان نمونه می توان از سرقت و دلیل زندانی شدن برخی از اشخاص و زندانیان محبوس در بند کانون باصطلاح تعلیم و تربیت زندان زابل که نوجوانان زندانی هستند بقرار زیر نام برد:
بهمن براهویی، سه گالن نفت
علیرضا خمر، ۹ عدد مرغ
فرزاد گرگیج و مادرش آمنه سرقت سیم برق از یک خانه در حال ساخت
احسان کریم پشته موتور کولر آبی منزل
علی شهسواری ۹ راس گوسفند
محمد عباسی زابلی ۱۵ جفت کبوتر
بهمن پیری و فرزندش مصطفی سرقت کابل از اداره برق زابل
علیرضا بهرامی و برادرش حسین یک عدد دوچرخه
مرتضی سیاست یک عدد گاری و دو راس بره
بهمن بضیع ۵ عدد مرغ
این در حالی است که بدون تردید درآمد یک هتل بنیاد باصطلاح مستضعفان براحتی می تواند پول هزینه زندگی بیکاران زابل را بدهد.
پس از 39 سال که از انقلاب ۵۷ می گذرد بهتر است مسئولین حکومتی سری به زابل بزنند تا با چشمان حریص خود ببینند که بسیاری از زندانیان به لحاظ شدت فقر مطلق و بی خانمانی به منظور فرار از گرما و یا سرما ملتمسانه می خواهند که علیه آنها اعلام شکایت کنند تا به جرم سرقت به زندان انداخته شوند .زیرا فضای تنگ و آلوده زندان را پناهگاهی برای خود می یابند و غذای اندک زندان را قوت لایموت برای خود می بینند.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
#زابل #سرقت - #نوجوانان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر