شعری که مشاهده می کنید سروده ای ناتمام از آخرین اشعار زنده یاد مرحوم احمد قابل است. آقای احمد قابل این شعر را در زندان وکیل آباد مشهد سروده و به یکی از همبندان خود سپرد.
آنکه ذهنش همیشه درگیر است آرزویش سرشته با کین است
دوزخی دان ورا تو بی تردید بلکه خود دوزخی نمادین است
بهرنابرده از حقیقت عشق لاف عشقش هماره چوبین است
تیر کینش همیشه آماده بهر عشاق مهر آیین است
هر که زآزار خلق بیزار است او بهشتی و پیرو دین است
ذهن از زجر دیگری بزدای چون رهایی جمله در این است
روی آنکس کند به کعبه دل که به خلق خدای خوشبین است
آنکه جز نفرتش نمی بینی کعبه آرزوی او چین است
رونموده به خشم و استبداد مرشدش ایل یا که پوتین است
احمد قابل پژوهشگر دینی و از شاگردان حسینعلی منتظری بود.او حکم اجتهاد خود را از آیتالله حسینعلی منتظری گرفته بود و از مخالفان و منتقدان علی خامنهای محسوب میشد.
احمد قابل چند نامه به سیدعلی خامنهای نوشته و در آنها از او انتقاد کرده بود. نوشتن نامه به رهبری یکی از اتهامات وی عنوان شده بود.
احمد قابل در سال ۱۳۸۰ بازداشت و پس از تحمل ۱۲۵ روز زندان انفرادی در اوین، به قید وثیقه آزاد شد. اتهامات و اقدام علیه امنیت ملی، اهانت به خامنه ای و تبلیغ علیه نظام عنوان شده بود. وی که در ۲۹ آذر ۱۳۸۸ بعد از مرگ حسینعلی منتظری برای مراسم تشییع او از مشهد به قم سفر میکرد در بین راه نیشابور بازداشت شد.روز ۲۱ خرداد ۱۳۸۹ پس از تحمل حدود ۱۷۰ روز زندان، با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون ریالی و با حکم رئیس شعبه ۵ دادگاه انقلاب مشهد آزاد شد. اولین جلسه دادگاه قابل، روز ۲۹ اردیبهشت برگزار شد. او را با پابند به دادگاه آورده بودند. زمان جلسات بعدی دادگاه هنوز مشخص نشده اما دادگاه با درخواست وکلا مبنی بر تغییر قرار بازداشت، موافقت کرد و قرار تأمین وثیقه صادر شد.
احمد قابل پس از طی یک دوره بیماری در حالی که ۴۸ ساعت را در کما به سر برده بود در ۲۵ مهرماه ۱۳۹۱ دچار مرگ مغزی شد و در روز اول آبان ماه ۱۳۹۱ درگذشت.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر