هفته ها است که با اعتصاب غذای گسترده و روزافزون زندانیان سیاسی در زندانهای مختلف کشور و بخصوص در اوین و رجایی شهر روبرو هستیم.
این اعتصابها عموما در اعتراض به سیاسی کردن مطالبات صنفی کارگران و فرهنگیان توسط ارگانهای امنیتی و دستگیری فعالان صنفی و مدنی؛ اعتراض به شرایط ناهنجار در زندانها٫فشارهای روی - روانی بر زندانیان و خانواده های آنان و جابجاییهای همراه با ضرب و شتم؛ عدم رسیدگی های پزشکی و درمانی زندانیانی که به بیماری های صعب العلاج مبتلا هستند و پرونده سازیهای دروغین و ضایع کردن حقوق زندانیان صورت گرفته و میگیرد.
در زندان اوین فعال حقوق کارگران جعفر عظیم زاده از روز 10 اردیبهشت در اعتصاب غذاست. وی هم اکنون در سی و دومین روز اعتصاب غذای خود می باشد. این اعتصاب غذا در اعتراض به امنیتی کردن فعالیتهای صنفی صورت گرفته است. وی در روز سی ام اعتصاب غذای خود پیامی به سازمان جهانی کار فرستاد.
محمد صدیق کبودوند از روز بیستم اردیبهشت دست به اعتصاب غذا در اعتراض به پرونده سازی بر علیه خود زده است. وی تاکنون بیست و دو روز اعتصاب غذا را پشت سر گذاشته و روز نهم خرداد بدلیل وخامت وضعیت جسمی در بیمارستان طالقانی بستری شد.
مریم نقاش زرگران؛ نوکیش مسیحی و زندانی عقیدتی که در زندان اوین محبوس است از روز 6 خرداد ماه اعتصاب غذای خود در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و ممانعت از آزادی مشروط را شروع کرده است. روز 9 خرداد ماه وی در یک اقدام اعتراضی از رفتن به سالن ملاقات و دیدار با خانواده اش خودداری کرد. در حمایت از وی تعدادی از زندانیان سیاسی زن در بند زنان زندان اوین نیز از رفتن به ملاقات خانواده هایشان سرباز زدند.
احسان مازندرانی از زندانیان سیاسی است که در اعتراض به وضعیت بلاتکلیف پرونده اش و فشارهای وارده در زندان در چهاردهمین روز اعتصاب غذا می باشد.
امیر درستی زندانی سیاسی و کارمند سابق نیروی هوایی است که اعتصابش را بصورت خشک شروع کرد. امروز(دوشنبه 10خرداد) ششمین روز اعتصاب این زندانی است.
امیر درستی به اخاذی 20میلیون تومانی دادستانی از خانواده اش تحت عنوان جریمه و قول دروغی که به وی و خانواده اش برای آزادی مشروط داده شده اعتراض دارد .
از سوی دیگر در زندان رجایی شهر زندانی سیاسی مسعود عرب چوبدار که در تاریخ 5 خرداد ماه به اجبار و با حیله و فریب به بند یک رجایی شهر منتقل شده بود از همان روی یعنی پنجم خرداد اعتصاب غذای خود را شروع کرده است. این زندانی سیاسی که مبتلا به تشنج و سردردهای شدید میگرنی است اعلام کرد که اگر تا روز سه شنبه 11 خرداد ماه پاسخی به خواسته های وی (انتقال به بند 12)داده نشود اعتصاب دارو نیز خواهد کرد.
همچنین از زندان ارومیه محمد عبداللهی از روز 9خرداد 95 در اعتراض به صدور حکم اعدام پس از نامه به احمد شهید و اعتراض به این حکم صادره دست به اعتصاب غذای نامحدود زده است.
در حقیقت اعتصاب غذا که بازی با جان و سلامت زندانیست به امری رایج و ناگزیر در زندانیان سیاسی - عقیدتی تبدیل شده است.
حاجیلو دادیار ناظر زندان در پاسخ به اعتصاب غذای خشک امیر درستی به زندانیان گفته است:زندانی در اعتصاب بماند تا بمیرد.
این است واکنش عوامل جمهوری اسلامی نسبت به نقض حقوق اولیه زندانیان در ایران.
این در شرایطی است که زندانیان بر اثر فشار به جایی می رسند که از جان و سلامت خود میگذرند تا به این ترتیب خواسته خود را بگوش همگان برسانند و اعلام کنند که هیچ راه دیگری در این نظام برای بیان خواسته ها باقی نمانده است.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر