#ایران - نامه نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده
از جایزه حقوق بشری کانادا تا محکومیت دوباره
من نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده می باشم. من تنها ۱۰ سال داشتم که پدرم را به جرم فعالیتهای وبلاگ نویسی و دفاع از کارگران و کودکان بازداشت و او را در دادگاه انقلاب بدون رعایت کمترین اصول دادرسی در ابتدا به ۲۰ سال و در آخر به ۵ سال حبس محکوم کردند. بعد از تمام شدن حبس ۵ ساله پدرم و حوادث و حمله گارد زندان به بند ۳۵۰ اوین بار دیگر او را به اتهام ارتباط با رسانه ها و احمد شهید و درج مطالب و بیانیه های کارگری و حقوق بشری از داخل زندان در یک دادگاه ۵ دقیقه ای بدون حضور وکیل به ۹ و نیم سال حبس ناعادلانه محکوم کردند.
همزمان با محکومیت دوباره پدر به پاس فعالیتهای انساندوستانه و حقوق بشری جایزه حقوق بشری کانادا را به پدرم اهدا کردند. محکومیت سنگین ناعادلانه دوباره پدر ، شوک جدیدی بر خانواده وارد کرد . اکنون با وجود تایید و تاکید پزشکان بیمارستان محک و بیمارستان هزار تخت خوابی دولتی مبنی بر امکان تشدید شدن بیماری ام ، دستگاه قضایی تا کنون با مرخصی پدرم موافقت نکرده است.
حال مادر و پدربزرگم اصلا خوب نیست . مادر بزرگم ( مادر پدرم ) به خاطر نبود سالها حضور پدر ، یکی از چشمانش را از دست داده است . پدربزرگم به ناراحتی های قلبی وآسم دچار شده است. مادر صبور و مهربانم هم بیماری ومشکلات اقتصادی او را در تگنا قرار داده و صاحب خانه فشار آورده تا مبلغ رهن اجاره خانه را اضافه کنیم.
باید چه فجایع دیگری و اتفاقات ناگوار دیگری برای خانواده ام رخ بدهد تا دولتمردان و دستگاه قضایی بگویند دیگر بس است و پدرم را آزاد کنند. آیا آنها قصد دارند ما را مرغوب کنند .
سازمانها و نهادهای حقوق بشری و انسان دوست ، عفو بین الملل ، دیده بان حقوق بشر و دهها و صدها سازمان و گروههای حقوق بشری و آقای احمد شهید کجا هستند? . آیا وقت آن نرسیده به حکومت ایران فشار بیاورند تا پدرم و دیگر زندانیان سیاسی را آزاد کنند.
نیما ابراهیم زاده فرزند کارگر زندانی بهنام ابراهیم زاده
خرداد ۱۳۹۵
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر