۲۱ مرداد روز جهانی جوانان است. دوران جوانی، گرانبهاترین دوران زندگی است. دوران درخشندگی و بالندگی است. جوانان، سرمایه های عظیم هر کشورند و رشد و پیشرفت هر جامعه، به نیروی جوان آن کشور و استعدادهای آنان وابسته است.
روز ۱۷ دسامبر سال ۱۹۹۹، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، روز ۱۲ آگوست (۲۱ مردادماه) را به عنوان روز جهانی جوانان اعلام کرد. این روز توسط یونسکو نامگذاری شد و با اندیشه «ساختن یک دنیای بهتر؛ به همراه جوانان» ایجاد گردید.
بنا به گزارشات مرکز آمار، ایران یکی از کشورهای جوان در جهان به شمار میآید. اما متاسفانه در حاکمیت ولایت فقیه در ایران، جوانان نه تنها هیچ جایگاهی ندارند بلکه جوان بودن جرم تلقی میشود و جوانان به بهانههای مختلف تحت فشار و پیگرد و بازداشتهای سیستماتیک و قتلهای دولتی قرار میگیرند.
مهمترین مسئله جوانان در ایران، آزادی است که از آن محرومند. در صورتیکه آزادی در متن و سرشت انسان نهاده شده و مادامی که جامعهای تهی از آزادی باشد به کمترین چیزی که بها داده میشود سرشت و حقوق انسانی است.
سالیان است که نظام حاکم بر ایران آزادی را از مردم ایران و بویژه جوانان سلب کرده است. اما در مقابل، نه تنها مردم و جوانان تسلیم خواسته های حاکمیت در سرکوب آزادیها نشدهاند بلکه همواره یکی از اصلی ترین خواسته های عموم ملت ایران، آزادی بوده و برای بدست آوردن آن از تلاش و پرداخت هزینه حتی به قیمت جانهایشان دست برنداشته اند.
جوانان در ایران خواستار برقراری آزادی و دموکراسی در تمامیت آن هستند. آنها میخواهند آزادانه زندگی کنند و انتخابی آزاد در تعیین سرنوشت و زندگی خود داشته باشند. آزادی عقیده، آزادی مطبوعات، آزادی بیان، آزادی احزاب و اجتماعات و آزادیهای فردی و حق انتخاب آزادانه زندگی از جمله انتخاب آزادانه دین و مذهب از خواستههای اصلی مردم ایران در تلاش برای آزادی است، اما متاسفانه در ایران آزاد زیستن و آزاد اندیشیدن در ۴۰ سال حاکمیت ولایت فقیه؛ جرم بوده است.
در نظام حاکم بر ایران جوانان آزادیخواه چه جایگاهی دارند؟
جوانان ایرانی که خواسته ای جز آزادی ندارند، تنها به جرم آزاد اندیشیدن سرکوب شده و در زندانها به سر میبرند و یا در انتظار حکم اعدام صبح را به شب و شب را به صبح می رسانند، یا در زیر شکنجه به قتل میرسند و یا در دانشگاهها با احکام سنگین قضایی مواجه شده و مورد انواع و اقسام تهمتها تحت پیگرد قرار میگیرند. جوانان ایرانی حتی حق اعتراض هم ندارند و پاسخ اعتراضشان را با گلوله میگیرند.
برای نمونه از دی ماه سال ۹۶ تاکنون جوانانی که برای آزادی ایران جانشان را از دست داده اند دستکم به ۴۵ نفر می رسد. برخی از آنها زیر شدیدترین شکنجه ها قرار گرفته و در زیر شکنجه به شهادت رسیدند. جوانان دلیری همچون سارو قهرمانی، سینا قنبری، وحید حیدری، سید شهابالدین ابطحی، کیانوش زندی، آرام معازی، آریا روزبهی بابادی از جمله این جوانان آزادیخواه هستند.
آخرین آنها رضا اوتادی جوان شجاعی بود که در جریان تظاهرات مردم در گوهردشت کرج در روز ۱۲ مرداد ماه ۹۷ به ضرب گلوله نیروهای امنیتی جان خویش را از دست داد.
مگر خواسته این جوانان چه بود که پاسخ را با گلوله میگیرند؟
در تازه ترین دستاورد حاکمیت کنونی در ایران؛ باید به صدور حکم صد سال زندان و صدها ضربه شلاق توسط قضائیه برای بیست دانشجوی بازداشت شده در جریان تظاهرات سراسری دیماه ۹۶ اشاره کرد.
دانشجویانی که با شعار «اصلاح طلب اصول گرا دیگه تمومه ماجرا» خط پایانی بر تمامی ادعاهای توخالی جناحهای حاکم برای فریب مردم؛ کشیدند.
اما دانشجویان در برابر صدور احکام ظالمانه سکوت نکرده و در حمایت و همبستگی با دانشجویان بازداشت شده، علیه بازداشت و صدور احکام سنگین قضایی برای همکلاسیهای خود اقدام به اعتراضات و تجمعات گسترده ای در دانشگاههای مختلف کشور کردند. دانشجویان اعلام کردند که تا لغو این احکام ظالمانه به اعتراضاتشان ادامه خواهند داد. آنها در تجمعاتشان شعار میدهند:
دانشگاه خصوصی شده زندان عمومی شده
دانشجو زندانی، آدمکش آزاد است
احکام قضایی دانشجویان لغو بایدگردد
جای دانشجو زندان نیست
پر واضح است که همه این بگیر و ببند و سرکوبها علیه جوانان و دانشجویان از جانب دیکتاتوری مذهبی حاکم بر کشورمان؛ نشان از هراس یک حاکمیت ضدمردمی نسبت به گسترش و استمرار آزادیخواهی مردم در گوشه و کنار کشور با شعار «مرگ بر دیکتاتور» است که تمامیت نظام را نشانه گرفتهاند.
اخبار ما را در سایت جوانه ها
و کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام دنبال کنید
#ایران #حقوق_بشر #زندان #اعدام #جوانان #نه_به_اعدام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر