پس از هجده روز اعتصاب غذا، جعفر عظیم زاده طی تماس تلفنی اززندان درباره وضعیت جسمانی خود گفت: وزنم بشدت کاهش یافته ،چشم هایم شدیدا تار شده، کلیه هایم خوب کار نمی کند و قادر به دفع ادرار نیستم. این در حالی است که در طول 18
روز اعتصاب غذای وی،فقط وزن و فشارش را هر روز، اندازه میگیرند ولی معاینه ی دقیق،کنترل قند خون و دیگر آزمایشات مربوطه انجام نگرفته است
بی توجهی مسئولین زندان نسبت به سلامت جسمانی زندانیان و معلمین و کارگران زندانی موضوع تازه ای نیست . یا زندانی را به کام مرگ می کشانند، و یا تا زمانی که تا سرحد مرگ نرسیده باشد او را به بیمارستان انتقال نداده و به وضعیت و خواسته
های وی توجهی نمی کنند.
مسئولین از یک سو با فشار بر زندانیان، آنان را مجبور به اعتصاب غذا می کنند و از سوی دیگر با نادیده گرفتن وضعیت جسمانی آنان، جسم و جانشان را مورد تهدید قرار می دهند.
جعفر عظیم زاده به معاینه ی دقیق پزشکی نیاز دارد و نادیده گرفتن این حق، به معنای پایمال کردن بدیهی ترین و انسانی ترین خواست هاست و عواقب و مسئولیت جدی برای مسئولین زندان به دنبال خواهد داشت.
اتحادیه آزاد کارگران ایران
27 اردیبهشت 95
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر