همسرم و دوستانم در زندان امنیت جانی ندارند.
نگران سلامت بهنام هستم.
بهنام بیمار بود و حالا با سری شکسته در اعتصاب غذاست. خواسته ی بهنام تفکیک زندانیان سیاسی از زندانیان عادی ست. خواسته ای که باید طبق قانون انجام پذیرد اما از انجامش ممانعت میشود.
حضورشان در کنار زندانیان عادی و بعضا خطرناک به اینجا انجامید که مورد تمسخر، اهانت و ضرب و شتم قرار گرفتند.
آقای ظریف در سازمان ملل ادعا کرد در ایران زندانی سیاسی نداریم و تعدادی خودفروخته از داخل زندان برایش هورا کشیدند. اگر ماله کشان دست از خودفروختگی می کشیدند امروز با عدم امنیت عزیزان مان مواجه نبودیم.
اگر اتفاقی که برای بهنام عزیز پیش آمد مجددا تکرار شود چه کسی مسئول جان و سلامتش خواهد بود؟
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر