شکنجه‌های شدید سامان نسیم برای اعتراف‌گیری اجباری و دادگاه ناعادلانه
سامان نسیم از زندان ارومیه: که به محض ورود به سلول زندان تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفته است. او سلولی را که در آن به‌سر می‌برده «دو متر در ۵۰ سانتی‌متری» توصیف کرده که فقط می‌توانسته در آن دراز بکشد. به‌گفته وی در این سلول دوربینی هم وجود داشته که تمام حرکات او را، حتی در زمان توالت ضبط می‌کرده است.
سامان نسیم با بیان این‌که ۹۷ روز «شکنجه و عذاب» کشیده، افزوده است: «در تمام مدتی که در بازداشت بودم به هر شیوه و با هر وسیله‌ای شکنجه گردیدم. روزهای ابتدایی میزان شکنجه‌ها به حدی بود که توان راه رفتن نداشتم. تمام اعضای بدنم سیاه و کبود شده بود. برای ساعت‌ها از دست‌ها و پاهایم آویزانم کردند.»
او می‌گوید در تمام مدت بازجویی‌ها چشمانش بسته بوده و «تمام روش‌های غیرانسانی و غیرقانونی» را برای گرفتن اعتراف از وی به‌کار گرفته‌اند.
وی می‌نویسد: «بارها به من گفتند که اعضای خانواده‌ات شامل پدر و مادر و برادر را دستگیر کرده‌اند، به من می‌گفتند که تو را هم مانند رفقایت با لودر خاک می‌کنیم. می‌گفتند همین‌جا می‌کشیمت و روی قبرت بتون می‌ریزیم!»
او وضعیت خود را در این دوران «بین جنون و هوشیاری» عنوان کرده و گفته است در چنین شرایطی از بازجویی‌هایش فیلمبرداری کرده و فیلم اعترافاتش را گرفته‌اند که او آن را «کذب محض» می‌خواند.
سازمان‌های مدافع حقوق بشر نیز پیش از این، از شکنجه‌های اعمال شده بر سامان نسیم و اعتراف‌گیری اجباری از او گفته و این اقدامات را محکوم کرده بودند.
سامان نسیم همچنین در نامه خود از زندان افزوده است که در طول این مدت نتوانسته با خانواده خود هیچ‌گونه تماسی داشته باشد. او نوشته است: «دفاعیات و دادرسی‌ام در دادگاه کاملا امنیتی و صوری بود چرا که وکلایم حق دفاع نداشتند و خودم نیز امکان کوچک‌ترین دفاعی نداشتم.»
او که می‌گوید وکلایش با فشارهای امنیتی عزل شدند، می‌افزاید در تاریخ ۲۸ بهمن‌ماه ۱۳۹۱ نیز که از زندان مهاباد به زندان ارومیه منتقل شد، مورد «توهین و بدرفتاری» مأموران امنیتی قرار گرفته است.
عفو بین‌الملل و سازمان دیده‌بان حقوق بشر روز سه‌شنبه ۱۰ فوریه/ ۲۱ بهمن از رژیم ایران خواستند تا هر چه سریع‌تر اجرای حکم اعدام سامان نسیم را لغو کند و پرونده این زندانی سیاسی را مورد بازبینی قرار دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر