۱۳۹۵ آبان ۲۵, سه‌شنبه

علی معزی:یامرگ یا رهایی

#ایران – #حقوق_بشر- در این سرزمین ستم دیدگان مجرمند


این طایفه از کشته ستانند غرامت

زندانی سیاسی علی معزی از بند ۴ سالن ۱۲ زندان رجایی شهر در نامه ای می نویسد:

یا مرگ یا رهایی 
اخیرا در سردشت دوازده نفر به حبس و جریمه محکوم شدند. به جرم اینکه غیرت به خرج داده بودند و سال گذشته در حمایت از مقتول مظلوم خانم فریناز خسروانی که برای رهایی از تعرض یک مامور اطلاعاتی خود را از پنجره به پایین پرتاب کرده بود اعتراض کرده بودند.

در این سرزمین ستم دیدگان مجرمند.دادخواهی جرم است.دادخواهی مادر ریحانه جباری و پدر سعید زینالی حرام است.دادخواهی خانواده بهکیش٫خانواده ستاربهشتی و جعفر کاظمی حرام است.زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد مجرم است.جرمش اینست که سه برادر و یک خواهرش اعدام شده اند .جرم بعدی اش اینست که چرا دادخواهی می کند.کسانی که از او حمایت کنند مجرمند.دادخواهی قربانیان معصوم سعید طوسی جرم است و باید تهدید شوند.فرزند آیت الله منتظری به خاطر ارائه فایل صوتی پدرش مجرم است و باید دادگاهی شود.
کمک کردن به خانواده های زندانیان سیاسی که نان آورشان در زندان است جرم است و حبس دارد.
از اهل تسنن و اقلیتهای مذهبی و عقیدتی گرفته تا معلمان و کارگرانی که جرمشان گرسنگی است همه مجرمند.باید شلاق بخورند و زندان بروند.

اما رژیم و وابستگانش مصونیت دارند تا هر بلایی خواستند سر مردم بیاورند. از ۶۷ و خاوران و پورمحمدی گرفته تا قتاله کشتارهای زنجیره ای و زهرا کاظمی و کهریزک و تا امثال طوسی و مرتضوی و کهریزک و تا امثال طوسی و مرتضوی و قاتلین ستار همه در امن و امانند.
ظلمه و قتله مصونیت دارند اما مظلومین و مقتولین مجرمند.یعنی صد رحمت به کاپیتولاسیون قدیم .

اساسا هر گونه بلند کردن صدا علیه دزدی و فساد و جنایت را طبیعی و عادی قلمداد کنید و گرنه مجرمید.حتی هر گونه NGO یا انجمن خیریه مستقل هم جرم است و باید زیر سلطه دزد این حکومت باشند. هر گونه به خرج دادن غیرت و شرف و انسانیت و احساس وظیفه جرم است.
در سیستمی قرار گرفته ایم که جای منکر و معروف عوض شده و ارزشها را وارونه کرده است تا آدم ها را عوض کند.این سیستم آدم سالم را می بلعد و فاسد تحویل می دهد.در این نظام هر نوع پاسخ پاسخ به ندای وجدان و فطرت انسانی جرم است.تن ندادن به ذلت جرم است.در جامعه ای که نگذارند انسان ویژگیهای انسانی خود را بارز کند و عملی سازد چه حاصلی جز افسردگی و سرخوردگی و اعتیاد و ...بدست می آید؟

در حاکمیت چنین سیستمی باید با تمامی انرژی و ایمان خود مقاومت کنی تا ته مانده انسانیت خود را حفظ کنی و مسخ نشوی.
در چنین شرایط خفه کننده ای حق دارد آن زندانی سیاسی که تا سرحد مرگ اعتصاب غذا کند.حق دارد آن زندانی سیاسی که حتی در معرض نابینا شدن و یا سکته قلبی قرار دارد تن به لباس تحقیر دستبند و پابند ندهد اگر چه از معالجه محروم بماند.برای شخص خودش نیست ٫ می خواهد شعله رهایی را روشن نگه دارد.وقتی شرف و غیرت و انسانیت تا حد خفگی در تنگنا و تهدید قرار می گیرد باید جوشید و خروشید که ”یا مرگ یا رهایی ”.فقال لهم الله موتوا ثم احیاهم ...(بقره ۳۴۳)پس خداوند به آن مردمی که می ترسیدند گفت تن به مرگ دهید سپس زنده شان کرد.از جانفشانی در راه آزادی است که حیات واقعی سر می زند.

ای جهانیان بشنوید ما را و دریابید ما را که در این ستم سرا که ایرانش نامند مشتی حرام لقمه حرام لقمه ی حرام خواره ی حرام باره ی حرام کاره بر سر کارند که همه چیز مردم را به گروگان گرفته اند.”این طایفه از کشته ستانند غرامت”
وقتی داغش سر می برد و می سوزاند و منفجر می کند همه می فهمند که چه اتفاقی افتاده اما در اینجا با نوع پیشرفته ای از شکنجه روانی نامرئی روبرو هستیم که در ابعاد یک ملت انسانیت انسانها را نشانه رفته تا به قربانی و مظلوم بقبولاند که مجرم است.

زندان گوهردشت 
علی معزی 
آبان ۹۵


در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر