#حقوق_بشر #ایران -شرحی از آنچه در پنجشنبه سیاه گذشت همزمان با اعتصاب غذای سه زندانی سیاسی در زندان رجایی شهر 
به گزارش نه به زندان نه به اعدام ؛روز دوشنبه ۲۸ فروردین ماه سال جاری ؛ همزمان با سالروز حمله وحشیانه گارد سرتاپا مسلح زندان اوین به بند سیاسی ۳۵۰ در ۲۸ فروردین ۹۳ سه تن از زندانیان سیاسی به نامهای بهنام ابراهیم زاده ٫مهدی فراحی شاندیز و مهدی امیری به پاس مقاومت و پایداری زندانیان سیاسی در مقابل گارد وحشی زندان اوین و به احترام یاد و خاطره هم بندی مبارز و فقیدشان غلامرضا خسروی که بعد از حمله گارد وحشی در ۲۸ فروردین اعدام شد٫ و در اعتراض به تبعیض و بی عدالتی ؛نبود استقلال قوه قضاییه؛ تهاجم نظام مند به آزادی بیان؛نقض مداوم حقوق بشر در ایران به مدت سه روز دست به اعتصاب غذا زدند تا توجه افکار عمومی را نسبت به نقض حقوق بشر در ایران جلب کنند.
جا دارد همزمان با این اعتصاب غذای زندانیان سیاسی نگاهی به آنچه در پنجشنبه سیاه در بند ۳۵۰ اوین گذشت داشته باشیم.
صبح روز پنج شنبه ۲۸ فروردین ماه سال ۱۳۹۳ معروف به پنج شنبه سیاه ماموران لباس شخصی به همراه گارد وحشی زندان اوین در اقدامی غافلگیرانه و وحشیانه با باتوم و چماق در حالی که هنوز تعداد زیادی از زندانیان در خواب صبحگاهی بودند به بند سیاسی ۳۵۰ حمله ور شدند.
اکثر زندانیان را بعد از بازرسی بدنی به زور به هواخوری بند انتقال دادند. اما در اقدامی شجاعانه و قابل تقدیر زندانیان اتاقهای ۱ و ۳ که اکثر آنها از هواداران سازمان مجاهدین خلق ٫فعالین چپ کارگری و دانشجو و فعالین حقوق بشری بودند ٫ در مقابل رفتار وحشیانه و قلدرمآبانه گارد ؛مسئولان و مزدوران حکومتی شجاعانه ایستادند و مقاومت کردند.
مسئولان امنیتی و زندانبانان شکنجه گر به همراه گارد وحشی به سرکردگی قبادی رئیس سابق حفاظت و مؤمنی معاون سابق زندان و امانی رئیس حفاظت استان و بحرینی رئیس سابق حفاظت زندان رجائی شهر بعد از ساعتها مذاکره و گفتگو با زندانیان اتاقهای ۱ و ۳ وقتی راه به جایی نبردند؛در نهایت به همانروش ضدانسانی و وحشیانه خود به زور و ضرب و شتم متوسل شدند.
در حالی که زندانیان اتاقهای ۱ و ۳ در کنار شعار دادن بر علیه مسئولان و گارد به شدت در مقابل دستورات مسئول زندان و گارد مقاومت و سرپیچی می کردند حاضر نبودند اتاقهایشان را ترک کنند ؛گارد زندان با چماق به جان زندانیان افتاد و همگی آنان را چشم و دست بسته مورد ضرب و جرح شدید قرار دادند و بدون انتقال به بهداری با سر و بدن زخمی آنان را به سلولهای انفرادی بند ۲۴۰ انتقال دادند. گارد زندان تونلهایی از مأمورین تشکیل داده بود که زندانیان حین عبور از این تونل بشدت مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند.
حتی در بند ۲۴۰ هم بار دیگر زندانیان را در حالی که هنوز دستان و چشمانشان بسته بود مورد ضرب و شتم قرار دادند و در اقدامی کینه توزانه موی سر همه زندانیان را با توسل به زور تراشیدند و زندانیان در اعتراض به رفتار وحشیانه خشونت بار مسئولان و گارد وحشی زندان متحدانه در همان روز اول تصمیم بر اعتصاب غذای جمعی گرفتند و تمام ۱۵ روز انفرادی را در اعتصاب غذا به سر بردند.
روز ۱۱ اردیبهشت برابر با روز جهانی کارگر همه زندانیان به بند سیاسی ۳۵۰ برگردانده شدند. تنها یک روز پس از برگشت زندانیان به بند ۳۵۰ زندانی سیاسی بهنام ابراهیم زاده در حالیکه هنوز زخمهای بند او التیام نیافته بود در ابتدا به بازرسی شعبه دوم دادسرای مقدس اوین به اتهام مقاومت در برابر گارد ارتباط با رسانه ها و احمد شهید و انتشار مطالب کارگری و حقوق بشری از داخل زندان تفهیم اتهام شد. متعاقب آن به سلولهای ۲۰۹ وزارت اطلاعات منتقل و به اتهامهای ذکر شده به مدت سه ماه مورد بازجویی های تحت فشار قرار گرفت و برای وی پرونده سازی کردند.
این زندانی در حالیکه که در بند ۲۰۹ اوین بازجویی پس می داد زندانی و هم بندی دیگرش غلامرضا خسروی نیز در اقدامی کینه توزانه به زندان رجایی شهر منتقل و در همان زندان متاسفانه اعدام شد.
به گفته اکثر زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین این سه زندانی غلامرضا خسروی و بهنام ابراهیم زاده و سمکو خلقتی همراه دیگر هم اتاقی هایشان در حمله گارد وحشی به بند ۳۵۰ چنان شجاعتی در مقابل گارد از خود نشان داده و مقاومت کردند که وصف ناشدنی است و در این کوتاه نامه نمی گنجد. به همین منظور دستگاه قضایی با چراغ سبز وزارت اطلاعات بعد از حمله گارد در اقدامی کینه توزانه زندانی سیاسی غلامرضا خسروی را اعدام و برای زندانی سیاسی بهنام ابراهیم زاده در حالی که آخرین روزها از محکومیت ۵ ساله خود را سپری می کرد؛ پرونده سازی کردند.
۱۸ مرداد ۹۳ زندانی سیاسی بهنام ابراهیم زاده در اعتراض به نگهداری طولانی مدت در بند ۲۰۹ و پرونده سازی مجدد و بازرسی خودسرانه منزل مسکونی اش و ضبط وسایل شخصی از رسیور و ماهواره تا لب تاب فرزند بیمارش که تنها دلخوشی اش در نبود پدر زندانی اش بود دست به اعتصاب غذا زد.
در ۲۲ مرداد همان سال کینه توزانه او را به زندان جهنمی رجایی شهر بند ۱ زندانیان شرور و خطرناک تبعید کردند. در ۱۲ آذر ماه ۹۳ به اجبار زور تهدید ضرب و شتم به دادگاه انقلاب شعبه ۲۶ انتقال و بدون حق داشتن دفاع از خود با طرح یک سوال آن هم در مدت زمان کمتر از ۵ دقیقه محاکمه و در نهایت در هشت دی ماه همان سال توسط قاضی صلواتی به نه و نیم سال حبس ناعادلانه محکوم گردید. این حکم بدون احضار بهنام ابراهیم زاده به دادگاه :تجدید نظر و به ۷ سال و ده ماه و ۱۵ روز حبس و جریمه ۴۵۰ هزار تومانی بدلیل نگهداری رسیور و ماهواره در منزل قطعی گردید.
بهنام ابراهیم زاده در طول چند سال حبس و زندان با وجود پرونده سازی دوباره از داخل زندان و تهدید فشار و محدودیت و تبعید و حتی بیماری تنها فرزندش هرگز از فعالیت و مبارزه دست نکشید و ساکت نشد. او در کنار مقاومت و پایداری و انتشار مطالب و بیانیه های افشاگرانه کارگری و حقوق بشری یکی از فعال ترین زندانیانی است که لحظه ای ساکت نشده و همواره پیرامون اتفاقات داخل کشور از مسائل کارگری و حقوق بشر در ایران واکنش نشان داده است. هر جا که لازم و ضروری بوده در کنار افشای زندانبانان و در حمایت از هم بندیانش از زندانیان سیاسی و عادی و مدنی با انتشار بیانیه و مطالب اعتراضی آنها را مورد حمایت قرار داده است.
به همین منظور مسئولان امنیتی ؛زندانبانان و دستگاه قضایی برای در هم شکستن روحیه و مرعوب کردن وی او را به میان زندانیان عادی زندانیان شرور و خطرناک انتقال داده اند.
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر