#حقوق_بشر #ایران -حمایت علی معزی از زندانیان سیاسی اعتصابی در رجایی شهر
زندانی سیاسی علی معزی در حمایت از زندانیان سیاسی در حال اعتصاب غذا در زندان رجایی شهر؛ در نوشته ای از همبندیان سابق خود حمایت کرد.
به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام؛ در هفدهمین روز از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر؛ زندانی سیاسی علی معزی در نوشته ای ضمن حمایت از خواسته و اعتصاب غذای همبندیان سابق خود؛ از زندانیان سیاسی سابق و فعالی و همه خانواده ها و بستگان آنها خواست که از آنان حمایت کنند.
اسفند ماه بود نزدیک عید 58 مرتضی (امامی) که درود خدا و فرشتگان بر او باد را دیدم، که با قد و قامت رشیدش رو به ما میاید. جلو رفتم و گفتم از اینکه امروز دیر می بینمت احساس کم و کسری میکنم. گفت چیزی نیست به بازدید از زندان گوهردشت رفته بودم، گفتم چطور بود؟ گفت تقریبا تکمیل شده و بعد اضافه کرد که به ساواک وصال نداد، اما دو سه سال دیگر جای خودمان است. گفتم چی؟! مگر انقلاب نشده؟ یعنی باید بعد از انقلاب باز هم به زندان بروید؟!
جملاتی به این مضمون گفت که تو نمیدانی ارتجاع خیلی کثیف است. انقلابیون واقعی و آزادیخواهان را اصلا تحمل نخواهد کرد!
حدود سه سال بعد، در حالی که یکسال از شهادت مرتضی از بالای تپه های اوین میگذشت، خودم را در یکی از سلولهای انفرادی زندان گوهردشت دیدم. در تنهایی خویش یادش را گرامی و بر صدق گفتار و کردارش درود فرستادم. فضای زندان گوهردشت کرج آمیخته با عطر روح و روان شهدای دهه شصت و چند هزار تن از شهدای قتل عام تابستان 67 است.
در سالهای اخیر نیز شهدایی همچون حجت زمانی، علی صارمی، ولی الله فیض مهدوی، عبدالرضا رجبی، محسن دگمه چی، منصور رادپور و شاهرخ زمانی و برخی دیگر و نیز چند تن از زندانیان اهل تسنن، از همین زندان جان خود بدادند.
از دیدگاه یک عنصر آگاه، تن دادن به سیستمهای ظالمانه و زندگی توأم با بی عملی، چیزی جز حیات خوار و خفیف خائنانه نیست.
حیات واقعی در پاسخ دادن به نیاز زمانه و فراخوان به پایداری و ایستادگی است.
اکنون چه چیزی دستگاه سرکوب نظام را واداشته تا سه سال بعد از هجوم خونین به بند سیاسی 350 اوین و پراکنده ساختن زندانیان آنجا و حالا اعمال فشارهای شدید بر بند سیاسی زندان گوهردشت اقدام کند؟! جز تکثیر کانونهای پایداری و مقاومت ؟!
زندانیان بند سیاسی زندان گوهردشت کرج رضا اکبری منفرد، جعفر اقدامی، خالد حردانی، خانجانی، حسن صادقی، ابوالقاسم فولادوند و سعید ماسوری، که پس از گذران حبسهای طولانی، که بعضا نیمه دهه دوم حبسهای طولانی شان را میگذرانند، روزهاست که در اعتراض به جابجایی اجباری بند سیاسی و تضییقات وارده در اعتصاب غذا به سر می برند.
آنچه این زندانیان اعتصابی را علیرغم دیدگاههای متفاوت، متحد و همبسته ساخته است،« اعتقاد انها به پایداری و ایستادگی» است.
اعتصاب غذاهای طولانی آنهم پس از سالها حبس عوارض جسمانی برگشت ناپذیری دارد.
بر شرف همه آنها درود می فرستم و توجه زندانیان سیاسی سابق و فعلی و همه خانواده ها و بستگان آنها و سایر هموطنان شریف را به اعلام حمایت از آنان جلب میکنم.
هستی جاودان از آن بهترین انسانهاست که با اقدامات شایسته و بایسته، خشنودی خدا و مردم را بدست میاورند و به پایداری و حق طلبی فراخوان میدهند.
زندان تهران بزرگ -علی معزی
23 مرداد 1396
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
#علی_معزی#زندان #اعتصاب_غذا #زندانیان_سیاسی #گوهردشت #رجایی_شهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر