تعدادی از زندانیان عقیدتی و سیاسی، آرش صادقی، مرتضی مراد پور، علی شریعتی، سعید شیرزاد و دیگران از ۴۰ تا بیش از ۵۰ روز قبل در اعتراض به رسیدگی نکردن دستگاه قضائی به خواسته هایشان لب بر غذا بسته اند و حالا در شرایط وخامت بار و دردناکی قرار گرفته اند. لارم به تکرار خواسته های این زندانیان که در اعتراض به متحقق نشدن آنها، جان خود را به خطر انداخته اند، نیست. آنچه مبرم است و هر لحظه باید نگران آن بود، وخامت حال این زندانیان است.
بی تردید شرایط جسمی این زندانیان هر انسان شریفی را متأثر و نگران می کند. اما این نگرانی تا امروز بیشتر خود را در بهت زدگی و انتظار و کم تحرکی نمایان کرده است. هنوز انزجار عمومی پوسته سراسیمگی را نشکسته و به حمایت وسیع از خواسته های زندانیان در حال اعتصاب غذا تبدیل نشده است. سرگشتگی و انفعال در این شرایط، حاصلی غیر از نظاره آرام، آرام تحلیل رفتن و جان سپاردن این انسانها نخواهد داشت.
جوانمیر مرادی (27 آذر 95)
در کانال تلگرام نه به زندان نه به اعدام خبرهای ما را دنبال کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر